Μιλούν πολλοί για μεσσιανισμό, σχετικά με το πρόσωπο του Παπαδήμου. Νομίζω παρερμηνεύουν τελείως το έντονο συναίσθημα ανακούφισης που συνόδευσε την λύση της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Τουλάχιστον όσον με αφορά, τον λόγο της ανακούφισής μου τον εξέφρασα με το κείμενο για την ομάδα του Facebook "Στηρίζουμε Κυβέρνηση Παπαδήμου". Κρίνοντας από την ευχαρίστηση με την οποία έγινε δεκτό, εκφράζει και άλλους. Θα ήθελα σχετικά να διευκρινίσω κάτι ακόμα.
Η ανακούφισή μου ήταν μόνο δευτερευόντως για το πρόσωπο Παπαδήμου. Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο, η ανακούφιση ήταν κυρίως για το πολιτικό σύστημα. Επειδή ακριβώς φαίνεται παράδοξο, χρειάζεται κάποια εξήγηση.
Θυμίζω για να θέσω ένα πλαίσιο ότι:
- Το δημοψήφισμα αποφασίστηκε από τον πρωθυπουργό και τους ανθρώπους που εμπιστεύεται να τον συμβουλεύουν, με συμμετοχή υπουργών και, αν το ξέρω σωστά, του Προέδρου της Βουλής...
- ...χειροκροτήθηκε, τουλάχιστον εκείνη την στιγμή του αιφνιδιασμού, από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ...
- ...υποστηρίχθηκε ένθερμα και πολύ εύγλωττα από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπεύθυνο για τα οικονομικά και τις σχετικές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, ...
- ... έγινε δεκτό από το υπουργικό συμβούλιο, κατ' άλλους ομόφωνα, κατ' άλλους μετά από (σε κάθε περίπτωση ανεπαρκείς) αντιδράσεις, ...
- ...αποδείχθηκε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ξεγέλασε, όχι μόνο τους εταίρους με την προκήρυξή του δημοψηφίσματος, αλλά και την κοινή γνώμη με την ανακοίνωση ότι τους είχε ενημερώσει, ...
- ... το δημοψήφισμα απορρίφθηκε από τον ίδιο αντιπρόεδρο και υπουργό οικονομικών που το είχε υποστηρίξει, χωρίς εξήγηση της μεταστροφής, ενώ ο πρωθυπουργός εξακολουθούσε να το υποστηρίζει, ...
- ... και μετά την δραματικά αρνητική τροπή που πήραν τα πράγματα για την χώρα, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ συνέχισε να εμπιστεύεται τον Γιώργο Παπανδρέου για να βρει την σωστή λύση για το μέλλον της χώρας, χειροκροτώντας τον σύσσωμη όρθια και θερμά! Ένας πρωθυπουργός δηλαδή σοβαρότατα ελλειμματικός και στην κρίση και στην ειλικρίνεια, συνέχισε να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής!
Αμέσως μετά, το κρεσέντο ακραίας παραλογίας συνεχίστηκε με (εντελώς ενδεικτικά):
Αυτό είναι για μένα το κύριο νόημα της ανακούφισης χάρις στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η ανακούφιση οφείλεται κυρίως στην διαπίστωση ότι έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που δεν είναι τελείως και συνεχώς και μόνο παράλογο. Όταν κάποια επιλογή είναι προφανής, ακόμα και τότε δυσκολεύεται, τουλάχιστον όμως δεν αποκλείεται τελείως να καταφέρει να την κάνει! Και, δευτερευόντως, έχουμε επιτέλους και έναν ικανό πρωθυπουργό. Κάτι είναι. Θα έχουμε ενδεχομένως και μια καλή κυβέρνηση, πού το πας κι αυτό. Σήμερα η ανακούφιση είναι τόσο πραγματική όσο και σε καλή επαφή με την πραγματικότητα. Η δυσκολία της θέσης παραμένει, το ίδιο και αβεβαιότητα της τελικής έκβασης. Γι' αυτό θα ανησυχήσουμε ξανά αύριο.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι και ο ανίκανος και μεθυσμένος οδηγός παραμένει επικίνδυνος! Παραμένει μέσα στο λεωφορείο, ανίκανος και μεθυσμένος όσο πάντα. Παραμένει πολύ κοντά στον νέο οδηγό, ισχυρός και αποφασισμένος, με τα μάτια πεισματικά καρφωμένα στο τιμόνι, αντί στον γκρεμό και τον δρόμο...
- Μεγάλη δυστοκία στο όνομα του πρωθυπουργού, αν και είναι σαφές ότι οι κατάλληλοι είναι ελάχιστοι
- Πρόταση στον Απόστολο Κακλαμάνη που την δέχτηκε
- Πρόταση στον Φίλιππο Πετσάλνικο που την δέχτηκε
- Διάγγελμα του πρωθυπουργού για "ιδιαίτερα θεσμική λύση"
- Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία (ή μήπως απροθυμία) να κάνει κάποια δημόσια παρέμβαση ουσίας
- Χειρισμούς της κατάστασης που, ακόμα και κρίνοντας από τον τρόπο χειρισμού των πρακτικών επιφανειακών θεμάτων, φανερώνει μια διάχυτη επιπολαιότητα παντού
Αυτό είναι για μένα το κύριο νόημα της ανακούφισης χάρις στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η ανακούφιση οφείλεται κυρίως στην διαπίστωση ότι έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που δεν είναι τελείως και συνεχώς και μόνο παράλογο. Όταν κάποια επιλογή είναι προφανής, ακόμα και τότε δυσκολεύεται, τουλάχιστον όμως δεν αποκλείεται τελείως να καταφέρει να την κάνει! Και, δευτερευόντως, έχουμε επιτέλους και έναν ικανό πρωθυπουργό. Κάτι είναι. Θα έχουμε ενδεχομένως και μια καλή κυβέρνηση, πού το πας κι αυτό. Σήμερα η ανακούφιση είναι τόσο πραγματική όσο και σε καλή επαφή με την πραγματικότητα. Η δυσκολία της θέσης παραμένει, το ίδιο και αβεβαιότητα της τελικής έκβασης. Γι' αυτό θα ανησυχήσουμε ξανά αύριο.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι και ο ανίκανος και μεθυσμένος οδηγός παραμένει επικίνδυνος! Παραμένει μέσα στο λεωφορείο, ανίκανος και μεθυσμένος όσο πάντα. Παραμένει πολύ κοντά στον νέο οδηγό, ισχυρός και αποφασισμένος, με τα μάτια πεισματικά καρφωμένα στο τιμόνι, αντί στον γκρεμό και τον δρόμο...
Συμφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είμαι σ' ένα λεωφορείο που πηγαίνει στο γκρεμό με οδηγό ανίκανο και μεθυσμένο, ανακουφίζομαι όταν βρεθεί κάποιος να αλλάξει τον οδηγό με άλλον, όχι μόνο νηφάλιο αλλά και ικανό! Ανακουφίζομαι παρά το γεγονός ότι η πορεία προς τον γκρεμό δεν έχει αλλάξει!