Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Η ακριβολογία στην Θρήμη

Στο γνωστό μας πρωτόγονο χωριό της Θρήμης, είναι σούρουπο, η ήρεμη ώρα που οι άνδρες κυνηγοί επιστρέφουν κουρασμένοι με τα λάφυρά τους, το κυνήγι, και οι γυναίκες τροφοσυλλέκτριες, με τα μωρά τους στους χορτάρινους μάρσιπους, τακτοποιούν τους καρπούς των κόπων τους, και τους περιμένουν ανυπόμονα.
 

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ρομαντισμός & Πραγματικότητα

Ρομαντισμός είναι το ειδικό είδος ιδεαλισμού που αναγορεύει το συναίσθημα σε αξία, από μόνο του.

Ωραίο το συναίσθημα!

Ειδικά όταν είναι ... ωραίο ...

... και το μοιράζομαι με την κατάλληλη ... πραγματικότητα.






Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Απόλυτη Ηθική

Το μοναδικό μου πρόβλημα μ' αυτούς που επιμένουν ότι υπάρχει απόλυτη ηθική είναι ότι ποτέ δεν δέχονται να είναι η δική μου.


Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Θρησκεία και Σκοπός

Οι θρησκευόμενοι παραβλέπουν πολύ εύκολα ότι η θρησκεία, δίνοντας απαντήσεις περί σκοπού, δεν περιγράφει αναγκαστικά τον δικό μας σκοπό ύπαρξης.

Απλώς εκπληρώνει τον δικό της.


Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Προϋπολογισμός & Όραμα

Ο προϋπολογισμός δεν είναι για να περιγράψει ο κάθε πολιτικός το όνειρό του για τον τόπο.

Είναι για να περιγράψει με ποιό τρόπο θέλει να μοιραστούν ό,τι κουκιά υπάρχουν, ώστε να εξυπηρετηθεί το όνειρό του για τον τόπο όσο γίνεται καλύτερα.



Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Pessimist, optimist, realist & visionary

"The pessimist complains about the wind;
The optimist expects it to change;
The realist adjusts the sails."

William A. Ward

...and the visionary adjusts the sails in such a way as to direct the ship towards a wonderful new land.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Ποιητικό άχτι

Τον έχω αγάπη
άχτι
τον Σεφέρη
κι ο Ελύτης μέχρι
το μεδούλι μ' ενοχλεί
αθεμιξιπασμένοι χρονοκλέφτες
στης σκέψης σου
την μαγική φυγή.

Τα ποίηματα βελούδω
τά' χω άχτι
περίτεχνα κινούν
τα χείλια σου
τα μωβ στην μοναξιά,
ο χρόνος τους
να ξέρεις
σκέτη απάτη
το βάθος τους
στο βάθος του
τεράστια
ζαβολιά.

Τους έρρυθμους γλυκειά
μου ερωτικούς σου αχούς
τους έχω άχτι
απένταρους
αδίσταχτους
αισθηματοληστές
αρπάζουν όπου βρουν
δακρύγυαλο διαμάντι
και τα σκορπούν
αστόχαστα
όπου γης
σε μύριους εραστές.

Το διάβασμά σου κέρασω
των στίχων
τό' χω άχτι
τις άδειες νύχτες του κενού
και του κενού βαθειά
θέλω σου λέω
μόνο
στο κορμί μου να διαβάζεις
την κρίσιμη επαφή
του τώρα
του ποτέ ξανά._

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Σοσιαλισμός έναντι Φιλελευθερισμού για τον πλούτο

Η κύρια διαφορά φιλελεύθερου από σοσιαλιστή σε σχέση με τον πλούτο, εντοπίζεται στον χρονισμό που εστιάζουν την σκέψη τους.

Ο σοσιαλιστής σκέφτεται τον πλούσιο αφού έχει ήδη γίνει, ως εξής:

"Δεν είναι λογικό να έχεις τόσο περισσότερα από τον αναγκεμένο, όσο αξιοκρατικά κι αν τα απέκτησες".
 

Ο φιλελεύθερος σκέφτεται τον πλούσιο πριν γίνει, ως εξής:

"Αν δεν μπορείς να έχεις πολύ περισσότερα από τον αναγκεμένο, δεν θα κάνεις τίποτα για να τα αξίζεις να τα αποκτήσεις."


Ο σοσιαλιστής δηλαδή θυσιάζει το κίνητρο και την μελλοντική βελτίωση της ευημερίας και δέχεται να καταναλώσει την σημερινή για να πετύχει αυξημένη ισότητα στην πρόσβαση πόρων. Ο φιλελεύθερος, αντίθετα, θυσιάζει την σημερινή ισότητα στην πρόσβαση πόρων για να πετύχει αυξημένo κίνητρο για προσπάθεια και μεγαλύτερη μελλοντική ευημερία.





Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων Λονδίνου

Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών μου άρεσε πάρα πολύ!

Θα θυμάμαι για καιρό τα φουγάρα που ανεβοκατέβαιναν καπνισμένα, τους χορευτές που σχημάτισαν το χαμογελαστό υφίδιο, τον πρωτότυπο βωμό που συναρμολογήθηκε από κομμάτια που συνεισέφερε κάθε αποστολή, τον κόσμο να τραγουδά στο στάδιο, την ανάγνωση με το κερί, ότι όλες οι αποστολές είχαν για πρώτη φορά γυναίκες, τα φοβερά σουβλάκια, την μπύρα στην ιδανική θερμοκρασία, την άνετη βεράντα, το χωνευτικό ποτάκι, το αρωματικό πουράκι, την εκλεκτή παρέα και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κουβέντα τόσο πριν όσο και μετά.

Πολύ έντονα... πολιτιστική βραδυά.

Ευχαριστώ πολύ τους Βρετανούς για τον κόπο τους.



ΥΓ.   

Πιστεύω επιπλέον, ακράδαντα, ότι ως ανθρωπότητα μπορούμε να έχουμε ως σημαντικότερο παγκόσμιο πολιτιστικό γεγονός κάτι με πολύ λιγότερα χρήματα, πολύ λιγότερα φάρμακα, πολύ συγκινητικότερα και βαθύτερα μηνύματα και πολύ καλύτερη αισθητική.

Και εύχομαι να το συνειδητοποιήσουμε γρήγορα.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Δημοκρατία προϋποθέτει ευημερία;

Αισθάνομαι την ανάγκη να διευκρινίσω ότι


Δημοκρατία δεν είναι το πολίτευμα όπου οι πολίτες οπωσδήποτε ευημερούν.


Είναι το πολίτευμα όπου οπωσδήποτε ψηφίζουν.

Διαφορά αριστερών - φιλελεύθερων στην αμοιβή της εργασίας

Η διαφορά μεταξύ αριστερών και φιλελεύθερων όσον αφορά την αμοιβή της εργασίας είναι η εξής:

Οι αριστεροί πιστεύουν ότι η εργασία αξίζει επειδή πραγματοποιήθηκε, και η αξία της δεν μπορεί να είναι κατώτερη από ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Οι φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι η εργασία αξίζει εφόσον υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για το προϊόν της, και η αξία της είναι όσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει αυτός που ενδιαφέρεται.

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Φιλελευθερισμός

Φιλελευθερισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από το αποτέλεσμα στην κοινωνική οργάνωση της αγάπης στην ελευθερία που συνδυάζεται με τον σεβασμό της ισοτιμίας των άλλων.
 
 

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Ο δογματικός συνομιλητής και τα ρητά του

Ο δογματικός στην διαφωνία απαλλάσσει αμέσως τον εαυτό του από την κοπιαστική υποχρέωση να αναζητήσει το σφάλμα, μέσω της συζήτησης, έστω και με μικρή πιθανότητα, και στην δική του γνώμη. Υιοθετεί την άνετη ψυχολογικά και ξεκούραστη διανοητικά θέση, όπου αναζητά το λάθος αποκλειστικά στην θέση του συνομιλητή. Δεν υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί να αλλάξει την δική του θέση, να εντοπίσει και να παραδεχτεί δικό του λάθος.

Δεν είναι απλώς προκατειλημμένος υπέρ της άποψής του, όπως είμαστε όλοι αναπόφευκτα και εξ ορισμού. Ο δογματικός ανάγει την προκατάληψη σε επιχείρημα, μόνο την δική του βέβαια. Και αυτο-περιορίζει τον ρόλο του στον διάλογο, στο να βοηθήσει τον άλλον να καταλάβει το δικό του σφάλμα. Χωρίς ταυτόχρονα ν' αναγνωρίζει και σ' εκείνον ότι είναι θεμιτό να κάνει το συμμετρικό. Ανατρέπει δηλαδή την ισοτιμία των συνομιλητών και περιμένει την δικαίωσή του στην συζήτηση, όχι από τα τεκμήρια και τα επιχειρήματα που θα συνεισφέρει στον διάλογο, αλλά απ' αυτή την ανατροπή.


Βρίσκω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη διάκριση για να γίνει, μεταξύ του κατασταλαγμένου συνομιλητή, εκείνου δηλαδή που πείθεται πολύ δύσκολα να αλλάξει γνώμη, και του δογματικού, εκείνου που ούτε καν το αποπειράται, και μάλιστα με θεωρία. Για να βοηθήσω στην αναγνώριση και την διάκριση λοιπόν, τόσο εκείνων που εφαρμόζουν τον δογματισμό, όσο και εκείνων που τον υφίστανται αλλά τους διαφεύγει το γεγονός, θα κρατάω εδώ κατάλογο από τις παραλλαγές που παίρνει στην πράξη η έκφραση του δογματισμού στην συζήτηση. Αυτοπεριορίζομαι σε πραγματικές εκφράσεις που μου έχουν προκύψει σε πραγματικές συζητήσεις ή σχόλια.

  1. ...όσο θα διασώζει καλή πρόθεση έστω και στο μέγεθος κόκκου μουστάρδας ... <θα συμφωνεί μ' αυτό που λέω>
  2. Αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να διακρίνει το τόσο απλό, θα καταλάβεις αμέσως ...
  3. Δεν έχει σημασία αν αξιολογείς σωστά ή όχι την στάση μου τώρα ... οτιδήποτε ειπωμένο με καλή πρόθεση θα καρποφορήσει κάποια στιγμή ...
  4. ... δεν βλέπω ισότιμη με την δική μου την περί ζωής άποψή σου ...
  5. ...αποδέχομαι πλήρως το δικαίωμά σου να διαφωνείς και να πιστεύεις ό'τι θέλεις <όχι όμως την καλή πίστη σου, την οποία αμφισβητώ>
  6. ... αποκλείω να'χεις δίκιο ... διότι 'βλέπω' κάτι που εσύ δεν το βλέπεις.
  7. Σύντομα θα συμφωνήσεις μαζί μου ...
  8. Τα επιχειρήματα είναι γύρω σου. Αρκεί να κοιτάξεις ... και να μη κλείνεις τα μάτια σου ...  
  9. Οποιοσδήποτε δεν δέχεται την αλήθεια <όπως την θέτω> και βλέπει κάτι άλλο είναι είτε αφελής είτε έχει συμφέροντα. 
  10. Επειδή φαίνεται να λογικεύεσαι ... 
  11. Πραγματικά, μου είναι αδιανόητο πως μεγάλοι άνθρωποι έχουν πέσει θύματα της  <τάδε> προπαγάνδας των media.... Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί <το ένα ή το άλλο>.... Είναι δυνατόν να πιστευετε πως <κάτι που προσωπικά θεωρώ προφανώς λάθος> !!!!!!! ΑΑΑΑΑΑαχαχαχαχαχαχ!ΑΧαχΑΧχαχχχ!!!!!!!!!!!ΑχαχαχαχαχαχαχχαΧχΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η' μήπως πρέπει να βάλω τα κλαματα;;;; Πραγματικά... δεν έχω λόγια......... Λυπάμαι... Πραγματικά λυπάμαι....
  12. Το ξέρω ότι θα'λεγες το ακριβώς αντίθετο ... για να πείσεις τον εαυτό σου... να μπορέσει να σταθεί όρθιος, αφού εσωτερικά καταρρέει...
  13. ...δεν σου απαντώ με επιχειρήματα, επειδή στην περίπτωσή σου είναι μάταιο...
  14. Give it some 1000 more years  <and reality then will prove the claim I'm making now>.
  15. 300 ειδικοί θα συμφωνούσαν μαζί μου, <άρα εγώ έχω δίκηο κι εσύ άδικο>.  
  16. Για να είμαστε ειλικρινείς <ισχύει αυτό που υποστηρίζω εγώ>.
  17. Είμαι βέβαιος πως κάποτε θα καταλάβεις ότι <έχω δίκηο σ' αυτό που ισχυρίζομαι>. 
  18. Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ... 
  19. <Αυτό που ισχυρίζεσαι συνιστά>  προφανέστατη λογική αντίφαση.
  20. Αν σε ενοχλεί το να έρχεσαι αντιμέτωπος με την ξεκάθαρη αυτή πρόκληση της λογικής (την οποία διακρίνεις σαφώς και ο ίδιος) αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα... 
  21. Εάν σου απαντήσουν, είμαι σίγουρος ότι δεν θα αλλάξεις αποψη...οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα...
  22. ΟΛΑ τα άλλα <οτιδήποτε διαφορετικό απ' αυτό που λέω> είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. 
  23. Αυτό που λες είναι αστείο. Και ο μόνος λόγος που εθελοτυφλείς ... 
  24. ...μην χάνουμε τον χρόνο μας συζητώντας τα τόσο προφανή ...
  25. Οποιος δε το βλεπει <ότι αυτό που ισχυρίζομαι ισχύει> ειναι τυφλος. 
  26. Τόσο δεν καταλαβαίνεις;
  27. Μα να μην μπορώ να βρω έναν Έλληνα να παραδέχεται το λάθος του ... (πολύ χαριτωμένο κι αστείο δεδομένου ότι διατυπώνεται από Έλληνα :-) ). 

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Κάτι Σοφίες...

Η αρχαία σοφία όταν συμφωνεί με την γνώμη μου είναι πολύ σοφή.
Όταν δεν συμφωνεί ... είναι πολύ αρχαία.

Και η λαϊκή σοφία όταν συμφωνεί με την γνώμη μου είναι πολύ σοφή.
Όταν δεν συμφωνεί ... είναι πολύ λαϊκή.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Νόμιμο ή ηθικό;

Η διάκριση νόμιμου από ηθικό χρησιμοποίησε την απαξία των νόμων στην Ελληνική κοινωνία, για να τους αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο απ' όσο είναι ανίσχυροι ήδη. Και για να δώσει στα ΜΜΕ και σ' εκείνους των οποίων είναι φερέφωνα, άτυπη ισχύ μεγαλύτερη από την θεσμισμένη των δικαστών.

Στο όνομα μιας κοινωνίας καλύτερης κι από ευνομούμενη, μετέτρεψε την κοινωνία μας που πολύ απέχει από το να είναι έστω ευνομούμενη, σε κοινωνία όπου οι κρυφά παράνομοι έχουν πλεονέκτημα έναντι των φανερά νόμιμων.

Τώρα τα ΜΜΕ κρατούν στο χέρι, όχι μόνο τους παράνομους που ξέρουν εκείνα κι όχι εμείς, αλλά και τους νόμιμους που ξέρουμε όλοι...

Ιδιοφυής λαϊκίστικη κίνηση. Και πέτυχε απόλυτα!

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Παραίτηση Μάνου από την προεδρία της Δράσης

Ο Στέφανος Μάνος, με την κίνηση της παραίτησής του, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά ότι ως πολιτικός συνιστά ένα είδος από μόνος του.

Γνωρίζαμε ήδη ότι πρόκειται για το σπάνιο είδος πολιτικού που νοιάζεται για το έργο, παρά για την θέση. Που φιλοδοξεί την αποτελεσματικότητα έναντι της φήμης. Που επιλέγει σταθερά την διάρκεια του αποτελέσματος της πολιτικής, έναντι της διάρκειας της εξουσίας του πολιτικού. Που προτιμά την ειλικρίνεια έναντι της συμπάθειας, την πολιτική αρχών έναντι του τακτικισμού και την σύγκρουση έναντι της υστερόβουλης υποχώρησης. Και όλ' αυτά σε βαθμό ενδεχομένως υπερβολής. Με την πολύ συγκεκριμένη έννοια της υπερβολής ότι περιόρισαν τελικά από κάποιο σημείο και μετά, αντί να μεγιστοποιήσουν, το σύνολο της προσφοράς του στο δεδομένο πολιτικό πλαίσιο που κλήθηκε να Δράσει. Έννοια της υπερβολής που τολμώ να μαντέψω ότι και ο ίδιος θα δεχόταν ως κατάλληλη.

Αποδεικνύει ο Μάνος με την χθεσινή παραίτησή του, ότι πρόκειται επιπλέον για το σπανιότατο είδος του πολιτικού που η φιλοδοξία του να προσφέρει δεν θολώνει την κρίση του ως προς την βέλτιστη στιγμή για να παραμερίσει.

Δεν γνωρίζω αν έχει πικρία και σε ποιό βαθμό, έναντι των πολιτών που του αρνήθηκαν την εμπιστοσύνη τους με την ίδια συνέπεια κι επιμονή που έδειξε κι εκείνος τόσο στις ιδέες του όσο και στον τρόπο που επέλεξε για να τις προωθήσει. Δεν γνωρίζω το βάθος της απογοήτευσής του που στερήθηκε την ευκαιρία να πετύχει πολύ περισσότερο από το όραμά του για καλύτερη Ελλάδα, απ' όσο πρόλαβε στον ελάχιστο χρόνο που βρέθηκε σε θέσεις ευθύνης. Μαντεύω ότι είναι μεγάλο.

Μου είναι ταυτόχρονα πολύ έντονο ότι δεν άφησε ποτέ την απογοήτευσή του να γίνει κυνισμός κι απαξίωση των συμπολιτών του. Δεν της επέτρεψε ποτέ να τον αποτρέψει από τον επόμενο αγώνα για να οραματιστεί, να γεφυρώσει με ιδιοφυή μέτρα το χάσμα μεταξύ οράματος και πραγματικότητας, να προσπαθήσει να εξηγήσει τα μέτρα, να διεκδικήσει να πείσει τους πολίτες. Δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στην ικανότητα των πολιτών να αναγνωρίζουν το αυθεντικό και να το επιβραβεύουν με την εμπιστοσύνη τους. Να το αναγνωρίζουν μ' εργαλεία τα επιχειρήματα και, κατά την δική του αυτολεξεί διατύπωση, την "ωμή αλήθεια". Υπερβολή μάλλον κι αυτό μα, νομίζω, πολύ προτιμότερη από τον ελιτίστικο κυνισμό που άλλοι σε παρόμοια θέση επέλεξαν.



Η παραίτηση Μάνου, ολοκληρώνει μια κληρονομιά που είναι πολύτιμη χωρίς να είναι βαρειά. Πολιτική αρχών, μακρυά από ιδεοληψίες, αταλάντευτα στοχευμένη στο μέλλον, σε λύσεις και αποτελεσματικότητα. Αμετακίνητη αντίθεση στον λαϊκισμό, την ξύλινη γλώσσα και την υποκρισία. Στήριξη στην κοινή λογική και στην ελευθερία επιλογής όλων, μαζί με την αντίστοιχη ευθύνη.

Η κληρονόμος του, η Δράση, έχει έτσι την ευκαιρία να ενηλικιωθεί. Να κληρονομήσει, να κεφαλαιοποιήσει την κληρονομιά, μα και να την υπερβεί. Να γίνει το κόμμα που επιδιώκει, πέραν από την παραγωγή ουσιαστικής πολιτικής, την απήχηση στο κοινό της που θα την καταστήσει παράγοντα ουσιαστικό της πολιτικής ζωής. Σε επίπεδο παραγωγής πολιτικής η Δράση είναι ήδη ό,τι καλύτερο υπάρχει στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Εκεί έγκειται η κληρονομιά. Στο σημείο αυτό ο Μάνος θα συνεχίσει αναμφίβολα να συμβάλλει. Χρειάζεται επιπλέον, να επιδιώξει η Δράση την ίδια αποτελεσματικότητα που απαιτεί από τον εαυτό της σε περίπτωση που θα κληθεί να ασκήσει πολιτική, και στον τομέα της προσέλκυσης των ψήφων που χρειάζονται ώστε να κληθεί. Εκεί έγκειται η υπέρβαση.

Και είναι νομίζω στιγμή που η συγκεκριμένη υπέρβαση χρειάζεται στον τόπο όσο τίποτ' άλλο. 


Ο Μάνος δεν αποσύρεται και πολύ καλά κάνει, γιατί έχει ακόμα πολλά να προσφέρει. Όμως συνειδητά παραμερίζει. Δίνει έτσι στο πνευματικό παιδί του την ευκαιρία να απεξαρτηθεί, και στον εαυτό του την ευκαιρία να χαρεί επιτεύγματά του, που πιθανόν αλλιώς δεν θα συνέβαιναν. Είμαστε συνηθισμένοι σε καλλιτέχνες κι επιστήμονες που αφήνουν οικειοθελώς το έργο τους ελεύθερο, να ζήσει και να εξελιχθεί, χωρίς τον δημιουργό του στο προσκήνιο. Δεν συμβαίνει πάντα, κάθε άλλο. Συμβαίνει όμως συχνά. Οι περιπτώσεις πολιτικών που καταφέρνουν να κάνουν το ίδιο, και μάλιστα με σωστό χρονισμό, είναι πάρα πολύ λίγες. Θα μείνει επομένως ως μια ακόμα από τις πολλές προσφορές για τις οποίες χρωστάμε στον Στέφανο Μάνο. Και, όπως και για τ' άλλα τα πολλά που του χρωστάμε, κάποιοι από τους Έλληνες πολίτες, το αναγνωρίζουμε και το μετράμε.

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Περιμένοντας έξω από το παραβάν

Τελευταίες σκέψεις πριν την ψήφο.
  • Κρίση είναι η αναγνώριση ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί όπως πριν.
  • Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Οι αλλαγές προς το καλύτερο και υπό την πίεση της κρίσης, δεν γίνεται να μην περιλαμβάνουν κόπο και δυσκολίες, δεν γίνεται να είναι ανώδυνες. Ποτέ δεν είναι.
  • Για την έξοδο από την κρίση με τις μικρότερες απώλειες χρειάζεται μεγιστοποίηση των ισχυρών σημείων κι ελαχιστοποίηση των αδυναμιών.
  • Η Ευρώπη και το Ευρώ είναι από τα ισχυρότερα χαρτιά της Ελλάδας.
  • Το πελατειακό κράτος η μεγαλύτερη αδυναμία της.
  • Όταν δεν υπάρχει εναλλακτική, ακόμα και η δυσκολότερη επιλογή είναι πανεύκολη.
  • Ελεύθερες εκλογές είναι εξαιρετικό προνόμιο και τεράστια κατάκτηση. Για να μην πω μεγάλη χαρά και απόλαυση.
  • Ψηφίζω αποκλειστικά με την κρίση μου, όχι όμως αποκλειστικά για τον εαυτό μου. Ψηφίζω και για τους συμπολίτες μου. Ψηφίζω και για τις επόμενες γενιές. 
Σε καλή μεριά.


Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Αν βρίσκονταν πολιορκημένοι στο Μεσσολόγγι

Αν βρίσκονταν πολιορκημένοι στο Μεσολόγγι:
  • Ο Παπανδρέου θα ταξίδευε στο εξωτερικό για το συνέδριο των "Επαναστατών του Κόσμου". Μετά θα έκανε σχέδιο να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή τα γυναικόπαιδα. Μετά θα ζητούσε δημοψήφισμα πριν την μάχη, επιφυλασσόμενος να σκεφτεί το ερώτημα αργότερα.
  • Ο Σαμαράς θα κατηγορούσε τον Παπανδρέου για τους τραυματίες και θα ζητούσε άλλο μίγμα πυρίτιδας.
  • Ο Τσίπρας θα κατήγγελε την βοήθεια του Λόρδου Βύρωνα ότι φταίει για όλα τα αίματα και τους σκοτωμούς. Μετά θα απαιτούσε απ' αυτόν περισσότερη. Βρίζοντάς τον.
  • Ο Βενιζέλος θα απειλούσε τους πολιορκητές ότι, αν δεν διαπραγματευτούν μαζί του, θα τους βγάλει λόγο.
  • Η Παπαρήγα θα έκανε κατάληψη στα κανόνια.
  • Ο Καρατζαφέρης θα επέμενε όλοι να μιλούν Ελληνικά.
  • Ο Κουβέλης θα ζητούσε άμεση απομάκρυνση των εχθρών και προστασία των πεινασμένων.
  • Ο Καμμένος θα ανακήρυσσε επίσημα τα όρια του Μεσσολογγίου και θα έσκαβε για να βρει πολεμοφόδια και τρόφιμα.
  • Ο Μιχαλολιάκος θα έρριχνε χαστούκια σε όσους μιλούν αρβανίτικα και θα ζητούσε την απέλασή τους.
  • Οι συντεχνίες θα αρνιόντουσαν να πολεμήσουν αν δεν τους εξασφαλιστεί το κεκτημένο τους παντεσπάνι.
  • Ο λαός θα απαιτούσε μάνα εξ ουρανού και να πολεμήσουν αυτοί που φταίνε για τους εχθρούς.
  • Όλοι μαζί θα συμφωνούσαν να μην κυνηγούν τα ποντίκια που έτρωγαν τα αποθέματα τροφίμων επειδή "έχουν κάνει το πρόγραμμά τους". 
Τελικά όλοι θα συμφωνούσαν με τον Τσίπρα.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Plan B

...
- Κι αν δεν δεχτούν;
- Θα δεχτούν!
- Σωστά... Αν όμως δεν δεχτούν;
- Είπαμε θα δεχτούν.
- Ναι, εντάξει, είπαμε... ... αν όμως δεν δεχτούν;
- Πάλι τα ίδια; Θα δεχτούν λέμε!
- Αν όμως παρ' ελπίδα δεν δεχτούν, Plan B έχουμε;
- Έχουμε! Βέβαια και έχουμε!
- Ποιό;
- Το Plan B που έχουμε είναι να ... στίψουμε το μυαλό μας και να το βρούμε!

Ελεύθερη Βούληση - Free Will

Η ικανότητα συνειδητής επιλογής που δεν μπορεί να προβλεφθεί.

The ability for conscious choice that cannot be predicted.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Λιτότητα: Η αναλλοίωτη που αγνοείται

"Το άθροισμα γωνιών τριγώνου είναι ίσο με δύο ορθές γωνίες". Η πρόταση αυτή εκφράζει μια σταθερά. Αν προσπαθήσω να κάνω τρίγωνο που να έχει όλες τις γωνίες του μικρές, όσο πολύ κι αν το θέλω, όσο ικανός σχεδιαστής κι αν είμαι, δεν θα τα καταφέρω. Δεν γίνεται. Η μέση γωνία τριγώνου είμαι πάντα 60 μοίρες. Το άθροισμα των γωνιών του τριγώνου δεν αλλάζει. Παραμένει σταθερό. Αυτό σημαίνει "σταθερά" ή "αναλλοίωτη".

Σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα υπάρχουν αυτές οι αναλλοίωτες. Ό,τι κι αν φανταστείτε, από τον αξιωματικό στο σκάκι που πηγαίνει μόνο διαγώνια και επομένως κινείται συνεχώς σε ίδιου χρώματος τετράγωνα, μέχρι το ανθρώπινο σώμα που δεν ζει χωρίς οξυγόνο και τροφή, από το μαγείρεμα που δεν γίνεται χωρίς πηγή θέρμανσης, μέχρι την γλώσσα με τους φθόγγους και την σύνταξή της, από τις ανθρώπινες ανταλλαγές με τα θετικά κι αρνητικά ψυχολογικά "χάδια" τους, μέχρι ακόμα και τις σκέψεις και τα συναισθήματα, όλα τα σημαντικά συμβάντα τα προσωπικά και τα κοινωνικά, τα φυσικά και τα χημικά, της φύσης και των ανθρώπινων δημιουργημάτων, έχουν τις αναλλοίωτές τους. 

Είναι ίσως αντίθετο με την διαίσθησή μας αλλά οι αναλλοίωτες, αν και συνιστούν περιορισμούς, είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Είναι ακριβώς τα εργαλεία που έχουμε για να διαχειριζόμαστε τα φαινόμενα που μας αφορούν. Βροχή δεν γίνεται χωρίς σύννεφα, γι' αυτό αφήνω στο σπίτι την ομπρέλα όταν βλέπω καθαρό ουρανό. Η καφετιέρα δεν δουλεύει χωρίς ρεύμα, γι' αυτό την βάζω στην μπρίζα πριν την ανάψω. Η μπύρα δεν μου αρέσει ζεστή γι' αυτό την βάζω στο ψυγείο πριν την πιώ. Στις γυναίκες δεν αρέσουν τα γένια γι' αυτό ξυρίζομαι. Η κόρη μου χαίρεται όταν την επαινώ και ενοχλείται όταν την κριτικάρω, γι' αυτό επιδιώκω το πρώτο κι αποφεύγω το δεύτερο.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Επόμενο σφάλμα μπορεί να οφείλεται σε προηγούμενο, δυστυχώς όμως δεν το διορθώνει.

Θυσία ή ευεργεσία;

Ευεργεσία!

Θυσίες δεν υπάρχουν στ' αλήθεια, κι αν νομίζω ότι θυσιάζομαι, το πιθανότερο είναι ότι ούτε ευεργετώ.

Θυσίες

Οι θυσίες χρειάζονται μεγάλη προσοχή και πολλή μελέτη πριν αποφασίσω να ... μην τις κάνω.

Κυρίως επειδή ποτέ δεν είναι.

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Ο ρατσισμός των μισθών Βουλγαρίας

Μου κάνει τρομερή εντύπωση πόσοι αισθάνονται ότι οι μισθοί Βουλγαρίας είναι υποτιμητικοί και απαράδεκτοι για μας τους Έλληνες, όχι γιατί έχουμε κάποιο πλεονέκτημα έναντι των Βουλγάρων, όχι γιατί η οικονομία μας είναι καλύτερη, όχι γιατί έχουμε καλύτερους θεσμούς, όχι γιατί έχουμε τεχνογνωσία που εκείνοι δεν διαθέτουν, όχι γιατί είμαστε περισσότερο μορφωμένοι, όχι γιατί έχουμε μεγαλύτερη παραγωγή, για κανέναν αντικειμενικό λόγο.

Απλώς γιατί εκείνοι είναι εκείνοι κι εμείς είμαστε εμείς.

Αν δεν είναι αυτό ρατσισμός τότε αναρωτιέμαι τι είναι...



Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Κάνω για πολιτικός;

Μου λένε ότι μάλλον δεν κάνω για πολιτικός. Τείνω να συμφωνήσω. 

Βλέπω όμως αυτά που κάνουν οι πολιτικοί που κάνουν για πολιτικοί, κι αναρωτιέμαι μήπως οι πολιτικοί που δεν κάνουν για πολιτικοί είναι τελικά οι πολιτικοί που κάνουν...

Δεν ξέρω αν έγινα σαφής...

Μέντορας...

... είναι αυτός που ξοδεύει την δεκαετία 40-50 ανακαλύπτοντας τον τρόπο για να είναι κανείς ευτυχισμένος στις δεκαετίες 20-40.

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Φοβού τους τσοπάνηδες και λύκους φέροντας

"Ήρθε στο δάσος ο κακός ο λύκος, τρέξτε γρήγορα πίσω στο μαντρί!".

Καλή συμβουλή.

Για πρόβατα.

Που θέλουν να ζήσουν μέχρι το επόμενο Πάσχα.

Από τον τσοπάνη που τον έφερε.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Η διορατικότητα του Αλέξη

Αγαπητέ Αλέξη,


Ένα έχω να σου πω. Είσαι μεγάλος!

Δεν ξέρω αν οι άλλοι καταλαβαίνουν γιατί προκάλεσες τόσο γρήγορα ξανά εκλογές. Αυτό θα πει διορατικότητα φίλε μου. Οι άλλοι ό,τι έκαναν, το έκαναν από μικροκομματικό υπολογισμό. Εσύ όχι. Γι' αυτό σε πάω, επειδή βλέπεις μακρυά. Εγώ όμως σε καταλαβαίνω. Είναι το μήνυμά σου στους Γερμανούς ότι, τώρα που με την ψήφο μας ακυρώσαμε το μνημόνιο, μην επιχειρήσουν εκείνοι να ακυρώσουν την ακύρωση με την δική τους. Μην το δοκιμάσουν καν. Θα ήταν ανώφελο γιατί μπορούμε εμείς, με την δική μας να ακυρώσουμε όποτε θέλουμε την δική τους ακύρωση της ακύρωσης!

Είσαι ο μόνος που το σκέφτηκε ότι το ζήτημα καταλήγει σε αγώνα ταχύτητας στην έλλειψη εθνικής  συνεννόησης. Και, σ' αυτό δεν έχουν καμία ελπίδα να μας ξεπεράσουν. Είμαστε αχτύπητοι!

Ιδιοφυές. Δεν έχω λόγια...


Με ειλικρινή θαυμασμό,

Χρήστος Γεωργιάδης



ΥΓ. Το καλύτερο δε είναι ότι, όσες εκλογές και να χρειαστούν, θα τις κάνουμε με δικά τους έξοδα. Εκείνοι αντίθετα, τις εκλογές τους τις πληρώνουν μόνοι τους. Όσο βλάκες και να είναι, δεν μπορεί, θα καταλάβουν ότι δεν τους συμφέρει. Φάτε την Παληογερμαναράδες!

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Απαγκίστρωση από το μνημόνιο

Πολλοί ισχυρίζονται πως οι ψηφοφόροι υπέδειξαν μεταξύ δραχμής και λιτότητας, τρίτο δρόμο.

Προσωπικά νομίζω ότι την υπόδειξη την έκαναν λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις. Οι ψηφοφόροι απλώς συμφώνησαν μαζί τους.

Οι ψηφοφόροι έχουν πλήρη την ευθύνη για την αποδοχή της πρότασης. Οι πολιτικές δυνάμεις έχουν πλήρη την ευθύνη για την υπόδειξη. Και για την εφαρμογή της.

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Τηλεμαχία Δράσης - ΔΗΜΑΡ

Ευχαριστίες στο onair24 για την πρωτοβουλία και την πρόσκληση.

Επίσης στο NStv, για την βιντεοσκόπηση.



Ευχαριστώ θερμά

Ευχαριστώ θερμά όλους όσους με τίμησαν με την ψήφο τους. Εντυπωσιάζομαι από το πόσο πολλοί είστε. Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ ώστε οι ψήφοι σας να αθροίζονται με τρόπο που σας εκφράζει.

Ευχαριστώ την καταπληκτική παρέα της Δράσης - Φιλελεύθερης Συμμαχίας για την υποστήριξη και την βοήθεια.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους Μελίνα Δασκαλάκη, Στρατή Κατάκο, Αλέξανδρο Γεωργιάδη, Γιάννη Τριανταφύλλου, Ελένη Μιλτσακάκη, Πέτρο Σκιαδά, Άννα Γεωργιάδου, Φαίδρα Τσελίκα.

Χάρις σε όλους εσάς, το ταξίδι αποδείχθηκε πολύ ανώτερο των προσδοκιών μου. Το ίδιο και ο προορισμός.

Η τρέχουσα πολιτική μου πρόβλεψη

Κάτι μου λέει ότι αυτή η εποχή θα ανακηρυχθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος ως η πιο πυκνή στην ιστορία της χώρας σε αληθινά πολιτικά ανέκδοτα.

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Συμμετέχω στην Δράση


Καλησπέρα σας,

Λέγομαι Χρήστος Γεωργιάδης. Είμαι μαθηματικός, πληροφορικός, σύμβουλος επιχειρήσεων και επιχειρηματίας.

Συμμετέχω στην Δράση, όχι τόσο λόγω της κρίσης, όσο λόγω της διαχείρισης της κρίσης από το πολιτικό σύστημα. Περίμενα μια στοιχειωδώς ορθολογική αντίδραση που δεν συνέβη. Περίμενα να δω κάποιο φρένο στην κατρακύλα της οικονομίας. Στοιχειώδη συνενόηση των κομμάτων ειδικά των κομμάτων εξουσίας, μέτρα μείωσης της σπατάλης και της διαφθοράς, μέτρα μείωσης του πελατειακού κράτους και της αργομισθίας, μέτρα τόνωσης της επιχειρηματικότητας και μείωσης της γραφειοκρατίας. Κάποιο φρένο στην κατρακύλα.

Είδα αντίθετα το πολιτικό σύστημα να “πατά το γκάζι”. Να καταστρέφει με υπερβολικούς φόρους τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας για να μην θίξει σε τίποτα τον παρασιτισμό. Κατάλαβα ότι το πελατειακό σύστημα δεν είναι απλώς μεγάλη προτεραιότητα για τα κόμματα εξουσίας και το πολιτικό σύστημα γενικά. Συνειδητοποίησα ότι είναι η μοναδική προτεραιότητα. Κι ότι σ' αυτή την προτεραιότητα είναι έτοιμο να θυσιάσει ακόμα και την πρόσδεση της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όλη την μεταπολιτευτική πρόοδο. Κατατρόμαξα. Καταστάλαξα ότι για να αλλάξει κάτι, δεν αρκεί η πίεση των δανειστών και των ευρωπαϊκών θεσμών. Κατάλαβα ότι η εποχή χρειάζεται υπερβάσεις. Και ότι θα γίνουν μόνο αυτές που θα κάνουμε εμείς.

Δεν έβλεπα τον εαυτό μου σαν πολιτικό καθόλου. Το ότι είμαι υποψήφιος συνιστά για μένα μια σημαντική προσωπική υπέρβαση. Αυτό που βλέπω να αναλογεί σ' εμένα. Γι' αυτό συμμετέχω στην Δράση.


Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την χαρά μου γι' αυτό που ονομάζεται “εκλογική διαδικασία”. Σ' άλλους αρέσουν οι πορείες, σ' άλλους οι διαμαρτυρίες, σ' άλλους οι διαδηλώσεις. Εμένα, και πάρτε το όπως θέλετε, μ' αρέσουν πολύ οι εκλογές. Πάντα μ' άρεσαν. Ποτέ δεν έχω παραλήψει ευκαιρία για να ψηφίσω. Από τότε μάλιστα που γεννήθηκε η κόρη μου, την έπαιρνα μαζί μου. Για να το χαρεί κι εκείνη. Όταν ήταν μικρή, την έπαιρνα μαζί μου στο παραβάν. Απ' έξω στην ουρά ανυπομονούσαν και αναρωτιόντουσαν τι κάνει αυτός εκεί μέσα τόση ώρα. Η καθυστέρηση δεν ωφειλόταν στο ότι δεν είχα αποφασίσει. Ωφειλόταν στο ότι έδινα στην μικρή μου κόρη να βάλει το ψηφοδέλτιο στον φάκελλο. Όσο ήταν μικρή της έπαιρνε πολύ ώρα. Μετά μεγάλωσε, και χρειάστηκε να της εξηγήσω ότι δεν επιτρέπεται. Της δίνω όμως ακόμα τον φάκελλο να τον ρίξει στην κάλπη.

Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν σήμερα, γιατί αυτή η συγκέντρωση είναι ακριβώς μέρος αυτής της γιορτής της Δημοκρατίας που λέγεται εκλογές. Και ενοχλούμαι πολύ απ' αυτούς που λένε πως στην Ελλάδα δεν έχουμε Δημοκρατία. Μου φαίνεται σαν να χαλάνε το πάρτυ. Εγώ προσωπικά αισθάνομαι προνομιούχος από την Δημοκρατία που έχουμε, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι άλλοι λαοί στην γειτονιά μας, διεκδικούν κι αυτοί την συμμετοχή τους, δίνοντας την ζωή τους. Θεωρώ την Δημοκρατία, έστω αυτήν που έχουμε, από τις μεγαλύτερες πολιτισμικές κατακτήσεις όλων των εποχών. Καταλαβαίνω κι αυτούς που διαμαρτύρονται. Δεν έχουν βέβαια δίκηο ότι δεν έχουμε Δημοκρατία. Εννοούν ότι έχουμε Δημοκρατία με πολύ σημαντικά ελλείμματα, τόσο οικονομικά όσο και θεσμικά. Σ' αυτό συμφωνώ μαζί τους.

Τα ελλείμματα αυτά είναι τόσο πολλά και τόσο σοβαρά που σ' ένα βαθμό δικαιολογείται ότι πολλοί πολίτες είναι τόσο απογοητευμένοι που βλέπουν σαν μόνη λύση την επανάσταση. Στην Δημοκρατία όμως έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε επαναστάσεις αναίμακτες. Στην κάλπη. Σας καλώ να σκεφτείτε τι σημαίνει αν σε λίγες μέρες, η Δράση – Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι στην Βουλή. Χωρίς να παραχωρήσει ούτε χιλιοστό στον λαϊκισμό. Χωρίς να τάξει διορισμούς και ρουσφέτια. Χωρίς να παραμυθιάσει με μαγικές λύσεις, πετρέλαια στον βυθό, Γερμανικές αποζημιώσεις, κεφάλαια Κινέζικα και Ρώσικα που ... κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Χωρίς να χαϊδεύει αυτιά εντοπίζοντας τους φταίχτες πάντα ... μακρυά από μας. Υπερασπιζόμενο αρχές με συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις, χωρίς βαρύγδουπες γενικολογίες, χωρίς ξύλινο λόγο. Χωρίς να "υποχρεωθεί" στο κατεστημένο των ΜΜΕ. Χωρίς υπέρογκη κρατική χρηματοδότηση και χωρίς υποστήριξη από ειδικά συμφέροντα. Χωρίς να υποσχεθεί οτιδήποτε άλλο από σκληρή προσπάθεια για να τα καταφέρουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Ένα Κόμμα που χρειάστηκε να προσφύγει δύο φορές στο ΣτΕ, για να εξασφαλίσει στοιχειώδη χρόνο στα ΜΜΕ. Αναλογιστείτε το για λίγο. Σκεφτείτε το σε σύγκριση μ' αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και τώρα αλλά κι από χρόνια. Στο δικό μου μυαλό αυτό είναι μια επανάσταση. Προτείνω λοιπόν, μην ρίχνετε γιαούρτια στους ανεύθυνους κι ανίκανους πολιτικούς. Ρίξτε τους την ψήφο σας στην κάλπη!


Το χειρότερο έλλειμμα που εντοπίζω ο ίδιος στην Δημοκρατία μας, είναι η νοοτροπία των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Όποια αλλαγή κι αν προτείνεται ή επιχειρείται, βρίσκω ότι σκοντάφτει σ' αυτή την βαθειά ριζωμένη παρεξήγηση των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Με απασχόλησε αυτό σημαντικά. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μια κατηγορία πολιτών που δεν έχουν κεκτημένα δικαιώματα. Αν πρόκειται για απολύσεις στο δημόσιο, κλείνουν οι δρόμοι, γίνεται “χαμός” για την υπεράσπιση των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Αν πρόκειται για μειώσεις μισθών ή συντάξεων, το ίδιο. Ακόμα κι αν αφορούν αργόμισθους πολιτικούς πελάτες. Όταν όμως αυξάνουν οι φόροι, δεν κουνιέται φύλλο, δεν ανοίγει ρουθούνι. Οι φορολογούμενοι είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε κεκτημένα δικαιώματα. Μπορεί το κράτος να μας αφαιρέσει όσο θέλει από το εισόδημά μας, χωρίς καθόλου διαμαρτυρίες.

Αν θέλετε, αυτή φιλοδοξώ να είναι η συνεισφορά μου τόσο στον δημόσιο διάλογο όσο και στον πολιτικό ακτιβισμό. Τα δικαιώματα των φορολογούμενων. Τα διατύπωσα σε ένα κείμενο, και τα υποστηρίζω εδώ κι ένα χρόνο σε ένα ιστολόγιο. Λέγεται taxpayergr, σας προσκαλώ να το δείτε, και να συμμετάσχετε και στις Δράσεις που σας προτείνουμε. taxpayergr μία λέξη. Επισκεφτείτε το.


Με ρωτούν αν είμαστε μνημονιακοί ή αντι-μνημονιακοί. Μα αυτά που προτείνει η Δράση τα προτείνει πολύ πριν το μνημόνιο. Τις μεταρρυθμίσεις που προτείνει ο Στέφανος Μάνος, τις προτείνει εδώ και τριάντα χρόνια. Όπου οι θέσεις της Δράσης συμπίπτουν με τις προβλέψεις του Μνημονίου, δεν είναι η Δράση μνημονιακή, το μνημόνιο είναι ... Δραστικό.

Με ρωτούν ακόμα γιατί λέμε ότι δεν είμαστε πολιτικοί. Λέμε δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί. Πολιτικοί είμαστε! Θέλουμε να επαναφέρουμε το περιεχόμενο στην λέξη που δικαιωματικά έχει, με την παρουσία μας εδώ. Με την δική σας ψήφο, θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή την επαναφορά του νοήματός της, με την παρουσία μας στην Βουλή. Θέλουμε ως πολιτικοί να δημιουργήσουμε τον πολιτικό πολιτισμό που ονειρευόμαστε.

Με ρωτούν αν η Δράση-ΦΙΣ θα μπει στην Βουλή. Βρίσκω κι αυτή την απάντηση πολύ απλή. Αν μπορείτε να την ψηφίσετε χωρίς να είστε βέβαιοι ότι θα μπει, τότε μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι θα μπει.

Με ρωτούν τέλος αν θα εκλεγώ εγώ. Και σ' αυτό η απάντηση είναι εύκολη. Εγώ την υπέρβασή μου την έχω ήδη κάνει. Την προσωπική μου υστεροβουλία την έχω ήδη καλύψει μιλώντας σας εδώ ως υποψήφιος. Σας καλώ να κάνετε κι εσείς την δική σας. Ψηφίστε Δράση – ΦΙΣ. Κάντε κι εσείς την επανάστασή σας στην κάλπη. Γιατί χρειάζονται υπερβάσεις και θα γίνουν μόνο αυτές που θα κάνουμε εμείς.


Λέγομαι Χρήστος Γεωργιάδης, είμαι υποψήφιος στην Β' Αθηνών.

Συμμετέχω στην Δράση!

Διαδικτυακή συνέντευξή μου στο Pathfinder

Διαδικτυακή συνέντευξή μου στο Pathfinder News.

Δείτε την, για τις ουσιαστικές ερωτήσεις που έχουν τεθεί.

Συγχαρητήρια στο Pathfinder για την πρωτοβουλία και την εκτέλεση, κι ευχαριστώ για την πρόσκληση.

________________________________________________

Γεννήθηκα στη Ν. Σμύρνη το 1963. Σπούδασα Μαθηματικά και Πληροφορική στην Αθήνα και Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Πανεπιστήμιο Warwick της Αγγλία.

Η επαγγελματική σταδιοδρομία μου εστιάστηκε σε έργα πληροφορικής στον τραπεζικό χώρο. Για μια δεκαετία, εργάστηκα ως στέλεχος της ελληνικής National Westminster Bank, όπου είχα την ευθύνη του Τομέα Εφαρμογών (Software Development),και της Τράπεζας Πειραιώς.

Ως διευθυντικό στέλεχος (Senior Manager) στη διεθνή εταιρία συμβούλων επιχειρήσεων Accenture, είχα την ευθύνη μεγάλων έργων πληροφορικής τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Τα τελευταία 8 χρόνια είμαι ελεύθερος επαγγελματίας στον ίδιο χώρο και επιχειρηματίας. Παράλληλα ασχολούμαι με τη στήριξη, συμβουλευτικά και επενδυτικά, νέων επιχειρήσεων πληροφορικής. Η πιο "προχωρημένη", το Choosito! , αφορά προϊόν υψηλής τεχνολογίας, ελληνικής τεχνογνωσίας στον χώρο της εκπαίδευσης.

Ενδιαφέρθηκα για τα κοινά από παλιά (συμμετοχή στην Διεθνή Αμνηστία). Επανήλθα λόγω κρίσης, με δράσεις και αρθρογραφία για τα Δικαιώματα των Φορολογούμενων, σε ζυμώσεις για την ενοποίηση των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, και με προσωπική κατάθεση για την πολιτική, την κρίση και άλλα θέματα που με καίνε στο παρόν ιστολόγιο. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με την κόρη μου, τα κοινά, τη φιλοσοφία, χαλαρές μεταπτυχιακές σπουδές (στο ΜΙΘΕ ) και το μπάσκετ.

Πιστεύω πολύ στην Διάκριση. Απορρίπτω τις επιλογές με βάση χαρακτηριστικά (νέος – παλιός) και επιλέγω εκείνες που στηρίζονται στην αξιολόγηση και την αριστεία. Χώρος υπάρχει για τους άξιους. Είναι δυσκολότερο να τους εντοπίσουμε, είναι όμως ευθύνη μας των πολιτών και η μόνη καλή λύση. Υπάρχουν άξιοι τόσο στους παλιούς (ελάχιστοι) όσο και στους καινούριους (λίγοι και πάλι, ας ελπίσουμε περισσότεροι). 


Το Pathfinder.gr ρωτά

Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
   Πολιτικοί ή τεχνοκράτες στο τιμόνι της χώρας; Σε ποια από τις δύο κατηγορίες τοποθετείστε;
Είμαι ικανός τεχνοκράτης ήδη. Φιλοδοξώ να γίνω και ικανός πολιτικός.

Η “δουλειά” του πολιτικού είναι από τις δυσκολότερες που μπορώ να φανταστώ. Ακόμα και σε κανονικές εποχές. Πόσο μάλλον σ' αυτή την εποχή της πολλαπλής και βαθιάς κρίσης.

Η τεχνοκρατική σκέψη και προσέγγιση των προβλημάτων που διαθέτω, αναμφισβήτητα θα αποδειχθεί πολύτιμη στο δύσκολο έργο του πολιτικού που φιλοδοξώ να αναλάβω. Και θα χρησιμεύσει επίσης πολύ στην επικοινωνία με τους κάθε είδους ειδικούς που είναι απαραίτητοι σε κάθε πολιτικό, όσο ικανός τεχνοκράτης κι αν είναι ο ίδιος.

Ως πολιτικός, αν οι ψηφοφόροι με εμπιστευτούν, θα χρειαστεί να συνδιαμορφώσω το όραμα, και να εργαστώ για συναινέσεις και κοινωνικές συμμαχίες. Ως τεχνοκράτης θα χρειαστεί να συνεργαστώ με άλλους τεχνοκράτες για τον εντοπισμό του βέλτιστου δρόμου που συνδέει την πραγματικότητα με το όραμα. Ως πολιτικός και πάλι, θα χρειαστεί να εργαστώ στην επικοινωνία προς τους πολίτες, τόσο του οράματος όσο και των λύσεων.
Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
   Την επομένη των εκλογών θα υπάρχει χώρος για κυβερνήσεις συνεργασίας;
Σαφέστατα!

Οι πολιτικοί έχουμε τόσο την ευθύνη να προτείνουμε στους πολίτες αυτές που θεωρούμε ως βέλτιστες λύσεις, όσο και το να συμπράξουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην βελτιστοποίηση των λύσεων που επιλέγουν τελικά οι ψηφοφόροι. Έτσι παίζεται το παιγνίδι της δημοκρατίας, απ' αυτούς που πραγματικά το πιστεύουν. Προσωπικά το πιστεύω βαθειά.

Το παραπάνω ισχύει ακόμα περισσότερο για τις τρέχουσες συνθήκες στην χώρα μας. Οι δυσκολίες μπροστά μας, όσο κι αν προτείνονται λαϊκίστικες “μαγικές” λύσεις, είναι τεράστιες. Χωρίς συναινέσεις, και χωρίς συστράτευση όλων των θετικών δυνάμεων της κοινωνίας, πολύ δύσκολα θα βρεθεί διέξοδος που δεν συνεπάγεται οπισθοδρομήσεις πολύ μεγαλύτερες απ' αυτές που έχουμε ήδη βιώσει.

Οι συνεργασίες βέβαια είναι πολύ δυσκολότερες από τις αυτοδυναμίες στις οποίες ο πολιτικός μας πολιτισμός έχει περιοριστεί μέχρι τώρα. Βρίσκω επομένως την ενσωμάτωση των συνεργασιών στην πολιτική μας κουλτούρα, μια ακόμα υπέρβαση που καλούμαστε να πετύχουμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες και με τεράστια πίεση χρόνου.
Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
   Συμφωνείτε με το διαχωρισμό της ελληνικής πολιτικής σκηνής σε «μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς»; Σε ποιους ανήκετε εσείς;
Καθόλου! Τον βρίσκω εξαιρετικά παραπλανητικό, και μέρος κρίσιμο του λαϊκισμού που επικρατεί κατά κράτος στις μέρες μας.

Κατ' εμέ, ο διαχωρισμός είναι ως εξής: Λαϊκιστές μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί από την μία πλευρά. Από την άλλη, μεταρρυθμιστές.

Οι μνημονιακοί λαϊκιστές, αποδίδουν παραπλανητικά όλα τα προβλήματα στο μνημόνιο, για να αποφύγουν την καθ' όλα ακριβή και δίκαια κριτική ότι, κατά κύριο λόγο, τα προκάλεσαν οι ίδιοι. Φτάνουν να λένε για παράδειγμα ότι για την ύφεση φταίει το μνημόνιο. Σαν να λένε δηλαδή ότι για την πτώση φταίει το αλεξίπτωτο. Κατά τα άλλα το υιοθετούν ως “αναγκαίο κακό” που μας επιβάλλουν οι “ανάλγητοι” δανειστές.

Οι αντιμνημονιακοί λαϊκιστές, επίσης αποδίδουν τα προβλήματα στο μνημόνιο, και τάζουν μαγικές λύσεις εκτός αυτού.

Προσωπικά ανήκω στους μεταρρυθμιστές. Τις δύσκολες κι επώδυνες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται, τόσο η Δράση όσο και η Φιλελεύθερη Συμμαχία τις προτείνουν πολύ πριν την κρίση και πολύ πριν μπει ο όρος “μνημόνιο” στην ζωή μας.
Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
   Ποια είναι η πρώτη προτεραιότητα για την ανάπτυξη της χώρας;
Κατάργηση του πελατειακού κράτους και απελευθέρωση της οικονομίας από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του.

Το πολιτικό σύστημα μιλάει συνεχώς για ανάπτυξη, με τον συνηθισμένο λαϊκισμό που συγχέει επίτηδες τους στόχους με τα μέτρα που τους επιτυγχάνουν. Αν η ανάπτυξη συνιστούσε μέτρο, όλα τα κράτη θα είχαν τεράστιους ρυθμούς ανάπτυξης, συνεχώς. Η ανάπτυξη συνιστά στόχο. Τα μέτρα που προϋποθέτει κυρίως είναι: Χαμηλοί και ανταποδοτικοί φόροι, ευκολία στην δημιουργία και στο κλείσιμο επιχειρήσεων, σταθερότητα στο οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον, ταχύτητα στην απονομή δικαιοσύνης, κράτος που περιορίζεται σε ελεγκτικό ρόλο και τον εκτελεί αποτελεσματικά, θεσμική διαφάνεια, ποιοτική παιδεία, αποτελεσματική αξιοποίηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Το πελατειακό σύστημα έχει διαχειριστεί την κρίση κατά τρόπο αντίθετο ακριβώς. Με αυξήσεις μη ανταποδοτικών φόρων, συνεχείς αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς με διαρκή περιπλοκή του, υπεράσπιση συντεχνιακών προνομίων εις βάρος του συνόλου και μάλιστα των πιο αδύνατων.
Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
   Υπάρχει δίδαγμα από τον πρώτο γύρο των Γαλλικών προεδρικών εκλογών για τις ελληνικές εκλογές;
Είναι εποχή έντονων αλλαγών σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο στην Ελλάδα. Η Γαλλία είναι καλό παράδειγμα μεγάλης χώρας που, παρά το μέγεθός της, περνάει από ισχυρούς κλυδωνισμούς. Σε εποχές έντονων αλλαγών και δυσκολίας να δουν το μέλλον με διαύγεια, οι ψηφοφόροι συχνά στρέφονται προς φωνές που εκπέμπουν καθαρότητα, ακόμα κι αν η καθαρότητα αυτή είναι πολύ εκτός πραγματικότητας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τον δρόμο προς τα μπρος τον δείχνουν οι υπεύθυνες ηγεσίες, που μπορεί να αναδειχθούν ακριβώς ως ανταπόκριση στις συγκεκριμένες ανάγκες των καιρών. Αυτό χρειάζεται η Γαλλία, και η Ευρώπη ολόκληρη. Κάτι αντίστοιχο χρειαζόμαστε κι εμείς στην Ελλάδα.
Valia Kaimaki for Pathfinder.gr
Αν εκλεγείτε τι ΔΕΝ θα κάνετε;
Δεν θα χρησιμοποιήσω το εργαλείο πειθούς που λέγεται “λαϊκισμός”. Εκδηλώνεται με πάμπολλους τρόπους στις μέρες μας. Μερικοί απ' αυτούς είναι τα ευχολόγια αντί προτάσεων, οι μαγικές εύκολες λύσεις έναντι των δύσκολων ρεαλιστικών, η αναζήτηση των φταιχτών και των “αποδιοπομπαίων τράγων” αντί της αναζήτησης των αιτίων και των λύσεων, η απόδοση ευθύνης αντί της ανάληψης ευθύνης, η διαμαρτυρία αντί της προσπάθειας, η γενικολογία αντί του συγκεκριμένου λόγου. Θα αντισταθώ σ' αυτά με πρώτη προτεραιότητα και με όλες μου τις δυνάμεις.

Επιπλέον, όσο μπορώ, δεν θα επιτρέψω στο μερικό να πάρει μεγαλύτερη προτεραιότητα από το ολικό ούτε στο επείγον και βραχυπρόθεσμο να υπερκεράσει το σημαντικό και μακροπρόθεσμο.

Μεγάλη μου προτεραιότητα, επειδή ανέλαβα με δική μου πρωτοβουλία να προωθήσω τα Δικαιώματα των Φορολογούμενων θα είναι να μην επιτρέψω την συνέχιση της περιφρόνησης των χρημάτων των φορολογούμενων ή, ακόμα περισσότερο, της υπεξαίρεσής τους με νόμιμους ή παράνομους τρόπους.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Απόσπασμα ομιλίας μου στο Ρέντη

Απόσπασμα ομιλίας μου στην προεκλογική εκδήλωση της Δράσης-Φιλελεύθερης Συμμαχίας στο Ρέντη, στις 1/5/2012.

Εν αναμονή του βίντεο με καλύτερη ποιότητα, μπορείτε να πάρετε εδώ μια ιδέα.



Θερμές ευχαριστίες στον Πέτρο που το τράβηξε.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Χρήστος Γεωργιάδης: Σύντομο βιογραφικό


Γεννήθηκα στη Ν. Σμύρνη το 1963. Σπούδασα Μαθηματικά και Πληροφορική στην Αθήνα και Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Πανεπιστήμιο Warwick της Αγγλία. Η επαγγελματική σταδιοδρομία μου εστιάστηκε σε έργα πληροφορικής στον τραπεζικό χώρο. Για μια δεκαετία, εργάστηκα ως στέλεχος της National Westminster Bank όπου είχα την ευθύνη του Τομέα Εφαρμογών (Software Development) και της Τράπεζας Πειραιώς. Ως διευθυντικό στέλεχος (Senior Manager) στη διεθνή εταιρία συμβούλων επιχειρήσεων Accenture, είχα την ευθύνη μεγάλων έργων πληροφορικής τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Τα τελευταία 8 χρόνια είμαι ελεύθερος επαγγελματίας στον ίδιο χώρο και επιχειρηματίας. Παράλληλα ασχολούμαι με τη στήριξη, συμβουλευτικά και επενδυτικά, νέων επιχειρήσεων πληροφορικής. Η πιο "προχωρημένη", το Choosito!, αφορά προϊόν υψηλής τεχνολογίας, ελληνικής τεχνογνωσίας στον χώρο της εκπαίδευσης. Ενδιαφέρθηκα για τα κοινά από παληά (συμμετοχή στην Διεθνή Αμνηστία). Επανήλθα λόγω κρίσης, με δράσεις και αρθρογραφία για τα Δικαιώματα των Φορολογούμενων, σε ζυμώσεις για την ενοποίηση των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, και με προσωπική κατάθεση για την πολιτική, την κρίση και άλλα θέματα που με καίνε στο παρόν ιστολόγιο. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με την κόρη μου, τα κοινά, τη φιλοσοφία, χαλαρές μεταπτυχιακές σπουδές (στο ΜΙΘΕ) και το μπάσκετ.

Για περισσότερα σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν στην υποψηφιότητά μου στην Β' Αθηνών με την Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία, δείτε εδώ.

Βίντεο συμμετοχής μου σε τηλεμαχία του NStv

Συμμετοχή μου στον δημόσιο διάλογο που οργάνωσε το NStv.

Νομίζω όλες οι απαντήσεις και τοποθετήσεις έχουν το ενδιαφέρον τους.

Για τις απόψεις της Δράσης - ΦΙΣ, στο 3:24 και πάλι στο 1:06:20.




Συγχαρητήρια στο NStv για την πρωτοβουλία, και θερμές ευχαριστίες για την πρόσκληση.

Νέα διαρροή κρίσιμης μυστικής δημοσκόπησης

Σύμφωνα με ασφαλείς διαρροές μυστικής δημοσκόπησης, το 100% των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων που διαρρέονται υπηρετούν σκοπιμότητα διαφορετική από την πληροφόρηση.

Η πηγή εδώ.


Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Την δική μας Ταχρίρ την λένε Κάλπες

Ομολογώ ότι ενοχλούμαι έντονα όταν ακούω να λέγεται "στην Ελλάδα δεν έχουμε Δημοκρατία". 

http://sup.kathimerini.gr/kathimerini/news/world/egypty600_200412.jpgΕνοχλούμαι γιατί ο λόγος συνιστά στο μυαλό μου, έντονη απαξίωση όλων των προσπαθειών και των θυσιών που οδήγησαν σ' αυτήν την Δημοκρατία που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα. Ελλειμματική μεν, και έντονα, Δημοκρατία όμως. Και μάλιστα πολύ καλύτερη απ' αυτή που είχαν την τύχη να απολαύσουν οι προηγούμενες γενιές στην Ελλαδα. Αλλά και πολύ καλύτερη από κείνη που απολαμβάνουν πολλοί άλλοι λαοί, ακόμα και στην πολύ κοντινή γειτονιά μας. Θυμάμαι σ' αυτή την περίπτωση τον Popper που όρισε την Δημοκρατία ως το πολίτευμα εκείνο όπου δεν χρειάζεται να χυθεί αίμα για να φύγει μια κακή κυβέρνηση. Συμφωνώ μ' αυτόν τον ορισμό. Νομίζω ότι σωστά ορίζει το ελάχιστο της Δημοκρατίας. Ε λοιπόν, έχουμε περισσότερο κι απ' αυτό! Ας είμαστε ευγνώμονες σ' αυτούς που μας το εξασφάλισαν, γιατί η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν το κάναμε εμείς. Εμείς επωφελούμαστε τους αγώνες και τις προσπάθειες των προηγούμενων.

Ο ένας λόγος λοιπόν που ενοχλούμαι, είναι η αγνωμοσύνη που η κουβέντα αυτή εκπέμπει. Ο άλλος είναι σημαντικότερος. Είναι η άδεια που δίνει κάποιος στον εαυτό του να κακομεταχειριστεί την Δημοκρατία μας. Να την φθείρει ακόμα περισσότερο, χωρίς αναστολές. Να πάρει την συχνά δικαιολογημένη αγανάκτησή του και να την κάνει αυθαιρεσία, διατηρώντας ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση της "βαθειάς του δημοκρατικότητας". Σηματοδοτεί το άλλοθι, "αφού δεν έχουμε δημοκρατία δεν έχω και κάτι να σεβαστώ, επομένως δικαιολογούμαι να κάνω ό,τι θέλω, όσο αντιδημοκρατικό κι αν είναι".

Ο δεύτερος λόγος λοιπόν είναι το άλλοθι της αυθαιρεσίας. Υπάρχει όμως και τρίτος λόγος, ο χειρότερος όλων. Το άλλοθι της παθητικότητας που προβάλλει. Αν δεν έχουμε δημοκρατία στην Ελλάδα, τότε καμία δράση εντός δημοκρατικών πλαισίων δεν έχει νόημα. Ενισχύεται έτσι ο προηγούμενος λόγος της αυθαιρεσίας της επαναστατικής γυμναστικής. Δίνεται όμως ταυτόχρονα, κι αυτό είναι εξ ίσου σημαντικό, η άδεια στο βόλεμα της αδράνειας. Δεν έχει νόημα να κάνω τίποτα για κανένα πρόβλημα. Τίποτα άλλο εκτός από επανάσταση.


Στην Ελλάδα όμως έχουμε αναμφισβήτητα Δημοκρατία. Αυτήν την ελάχιστη κατά Popper και... περισσότερη. Έχουμε ελευθερία της έκφρασης και ελεύθερες, τίμιες εκλογές. Η πρόσβαση στα ΜΜΕ δεν είναι βέβαια ισότιμη. Η χρηματοδότηση τόσο η κρατική όσο και η ιδιωτική, δεν είναι επίσης άμοιρη ... ειδικών συμφερόντων. Ούτε και η δυνατότητα προβολής που συνεπάγεται. Οι ιδέες διακινούνται ελεύθερα. Απλώς μερικές πηγαίνουν business class, ενώ άλλες πηγαίνουν economy. Κανείς λοιπόν δεν ισχυρίζεται ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Χρειάζονται υπερβάσεις. Ταυτόχρονα δεν έχουμε κανένα λόγο να υποκρινόμαστε ότι είμαστε στην κατάσταση της Αιγύπτου ή της Συρίας. Δεν έχουμε κανένα λόγο να παραιτούμαστε απ' αυτά τα πολύτιμα κεκτημένα, που άλλοι δίπλα μας τα διεκδικούν με την ζωή τους. Και, κυρίως, δεν έχουμε κανένα άλλοθι ούτε για αυθαιρεσία, ούτε για παθητικότητα.

Έχουμε, αντίθετα, την άνεση να οραματιστούμε ανατροπές, που δεν χρειάζεται να θυσιάσουμε την ζωή μας γι' αυτές. Ανατροπές που δεν χρειάζεται ήρωες για να γίνουν. Απλώς απόφαση και δράση.

Οραματίζομαι λοιπόν κι εγώ, αφού μπορώ. Κι όπως λένε, "when you dream, dream big".

Οραματίζομαι ότι ένα κόμμα έξω από το πολιτικό κατεστημένο θα μπει στην Βουλή. Χωρίς να παραχωρήσει ούτε χιλιοστό στον λαϊκισμό. Χωρίς να τάξει διορισμούς και ρουσφέτια. Χωρίς να παραμυθιάσει με μαγικές λύσεις, πετρέλαια στον βυθό, Γερμανικές αποζημιώσεις, κεφάλαια Κινέζικα και Ρώσικα που ... κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Χωρίς να χαϊδεύει αυτιά εντοπίζοντας τους φταίχτες πάντα ... μακρυά από μας. Υπερασπιζόμενο αρχές με συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις, χωρίς βαρύγδουπες γενικολογίες, χωρίς ξύλινο λόγο. Χωρίς να "υποχρεωθεί" στο κατεστημένο των ΜΜΕ. Χωρίς υπέρογκη κρατική χρηματοδότηση και χωρίς υποστήριξη από ειδικά συμφέροντα. Χωρίς να υποσχεθεί οτιδήποτε άλλο από "blood, toil, tears and sweat". Παρά τον καταχρηστικό αποκλεισμό του από εκείνους ακριβώς που έχουν ως θεσμική αποστολή να εγγυώνται την ισηγορία. Σκεφτείτε το για μια στιγμή. Το φαντάζεστε τι επανάσταση θα ήταν;

Μια παρέα ανθρώπων που ονειρεύονται μια άλλη πολιτική, και βρίσκουν και τρόπο να την φέρουν στο προσκήνιο. Την πολιτική όχι εκείνων που θέλουν να γίνουν κάτι απ' αυτήν, αλλά εκείνων που θέλουν να χτίσουν κάτι μ' αυτήν. Να βρουν λύσεις. Να κάνουν τον κόπο να βάλουν μία πέτρα πάνω στην άλλη, για την προκοπή την δική τους, των παιδιών τους και του τόπου. Το φαντάζεστε;


Το κόμμα αυτό υπάρχει. Και λέγεται Δράση.

Οραματίζομαι το βράδυ των εκλογών μια τέτοια μεγάλη ανατροπή. Μια ειρηνική επανάσταση. Και συγκινούμαι όσο όταν έβλεπα τους Αιγύπτιους στην πλατεία Ταχρίρ.

Γίνεται; Όχι χωρίς υπέρβαση. Όχι εύκολα. Μιλάμε για επανάσταση. Αυτήν που γίνεται αναίμακτα στην Δημοκρατία. Είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση από τους Αιγύπτιους γιατί η δική μας Ταχρίρ είναι παντού στην Ελλάδα. Δεν την λένε Σύνταγμα, λάθος! Την λένε Κάλπες. Και η συνάντηση είναι ήδη ορισμένη.

Το φαντάζεστε να πάμε;

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Σαμαράς σε δική μου περίληψη

Σαμαράς σε δική μου περίληψη: Λεφτά ξανα-υπάρχουν!

Λογικό. Φράση που κερδίζει δεν την αλλάζεις.

Κλασσικό κόλπο του λαϊκισμού να συγχέει τους στόχους με τα μέτρα που τα πετυχαίνουν.
 


ΥΓ.

Έμεινα όμως με μια απορία. Γιατί άρχισε να προτιμάει τον μέλλοντα από τον ενεστώτα; Υπάρχει κάποιος επικοινωνιολόγος που μπορεί να με διαφωτίσει;

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Χαμένη ψήφος

Υπάρχουν ψήφοι χαμένες.

Υπάρχουν και δημοσκοπήσεις που διαψεύδονται δραματικά.

Τι από τα δύο το αποφασίζουμε εμείς οι ψηφοφόροι.

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

21η Απριλίου


Σημαδιακή ημερομηνία η σημερινή. Κατ' εξαίρεση κατάλληλη για να θυμηθούμε, όχι τα σοβαρά δημοκρατικά ελλείμματα που έχουμε να διορθώσουμε, αλλά τα σημαντικά πλεονάσματα που έχουμε να υπερασπιστούμε.

Και λίγο πριν από εκλογές, η θύμηση ταιριάζει και χρειάζεται διπλά και τρίδιπλα.