Συμμετέχω στην Δράση

Καλησπέρα σας,

Λέγομαι Χρήστος Γεωργιάδης. Είμαι μαθηματικός, πληροφορικός, σύμβουλος επιχειρήσεων και επιχειρηματίας.

Συμμετέχω στην Δράση, όχι τόσο λόγω της κρίσης, όσο λόγω της διαχείρισης της κρίσης από το πολιτικό σύστημα. Περίμενα μια στοιχειωδώς ορθολογική αντίδραση που δεν συνέβη. Περίμενα να δω κάποιο φρένο στην κατρακύλα της οικονομίας. Στοιχειώδη συνενόηση των κομμάτων ειδικά των κομμάτων εξουσίας, μέτρα μείωσης της σπατάλης και της διαφθοράς, μέτρα μείωσης του πελατειακού κράτους και της αργομισθίας, μέτρα τόνωσης της επιχειρηματικότητας και μείωσης της γραφειοκρατίας. Κάποιο φρένο στην κατρακύλα.

Είδα αντίθετα το πολιτικό σύστημα να “πατά το γκάζι”. Να καταστρέφει με υπερβολικούς φόρους τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας για να μην θίξει σε τίποτα τον παρασιτισμό. Κατάλαβα ότι το πελατειακό σύστημα δεν είναι απλώς μεγάλη προτεραιότητα για τα κόμματα εξουσίας και το πολιτικό σύστημα γενικά. Συνειδητοποίησα ότι είναι η μοναδική προτεραιότητα. Κι ότι σ' αυτή την προτεραιότητα είναι έτοιμο να θυσιάσει ακόμα και την πρόσδεση της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όλη την μεταπολιτευτική πρόοδο. Κατατρόμαξα. Καταστάλαξα ότι για να αλλάξει κάτι, δεν αρκεί η πίεση των δανειστών και των ευρωπαϊκών θεσμών. Κατάλαβα ότι η εποχή χρειάζεται υπερβάσεις. Και ότι θα γίνουν μόνο αυτές που θα κάνουμε εμείς.

Δεν έβλεπα τον εαυτό μου σαν πολιτικό καθόλου. Το ότι είμαι υποψήφιος συνιστά για μένα μια σημαντική προσωπική υπέρβαση. Αυτό που βλέπω να αναλογεί σ' εμένα. Γι' αυτό συμμετέχω στην Δράση.

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την χαρά μου γι' αυτό που ονομάζεται “εκλογική διαδικασία”. Σ' άλλους αρέσουν οι πορείες, σ' άλλους οι διαμαρτυρίες, σ' άλλους οι διαδηλώσεις. Εμένα, και πάρτε το όπως θέλετε, μ' αρέσουν πολύ οι εκλογές. Πάντα μ' άρεσαν. Ποτέ δεν έχω παραλήψει ευκαιρία για να ψηφίσω. Από τότε μάλιστα που γεννήθηκε η κόρη μου, την έπαιρνα μαζί μου. Για να το χαρεί κι εκείνη. Όταν ήταν μικρή, την έπαιρνα μαζί μου στο παραβάν. Απ' έξω στην ουρά ανυπομονούσαν και αναρωτιόντουσαν τι κάνει αυτός εκεί μέσα τόση ώρα. Η καθυστέρηση δεν ωφειλόταν στο ότι δεν είχα αποφασίσει. Ωφειλόταν στο ότι έδινα στην μικρή μου κόρη να βάλει το ψηφοδέλτιο στον φάκελλο. Όσο ήταν μικρή της έπαιρνε πολύ ώρα. Μετά μεγάλωσε, και χρειάστηκε να της εξηγήσω ότι δεν επιτρέπεται. Της δίνω όμως ακόμα τον φάκελλο να τον ρίξει στην κάλπη.

Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν σήμερα, γιατί αυτή η συγκέντρωση είναι ακριβώς μέρος αυτής της γιορτής της Δημοκρατίας που λέγεται εκλογές. Και ενοχλούμαι πολύ απ' αυτούς που λένε πως στην Ελλάδα δεν έχουμε Δημοκρατία. Μου φαίνεται σαν να χαλάνε το πάρτυ. Εγώ προσωπικά αισθάνομαι προνομιούχος από την Δημοκρατία που έχουμε, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι άλλοι λαοί στην γειτονιά μας, διεκδικούν κι αυτοί την συμμετοχή τους, δίνοντας την ζωή τους. Θεωρώ την Δημοκρατία, έστω αυτήν που έχουμε, από τις μεγαλύτερες πολιτισμικές κατακτήσεις όλων των εποχών. Καταλαβαίνω κι αυτούς που διαμαρτύρονται. Δεν έχουν βέβαια δίκηο ότι δεν έχουμε Δημοκρατία. Εννοούν ότι έχουμε Δημοκρατία με πολύ σημαντικά ελλείμματα, τόσο οικονομικά όσο και θεσμικά. Σ' αυτό συμφωνώ μαζί τους.

Τα ελλείμματα αυτά είναι τόσο πολλά και τόσο σοβαρά που σ' ένα βαθμό δικαιολογείται ότι πολλοί πολίτες είναι τόσο απογοητευμένοι που βλέπουν σαν μόνη λύση την επανάσταση. Στην Δημοκρατία όμως έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε επαναστάσεις αναίμακτες. Στην κάλπη. Σας καλώ να σκεφτείτε τι σημαίνει αν σε λίγες μέρες, η Δράση – Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι στην Βουλή. Χωρίς να παραχωρήσει ούτε χιλιοστό στον λαϊκισμό. Χωρίς να τάξει διορισμούς και ρουσφέτια. Χωρίς να παραμυθιάσει με μαγικές λύσεις, πετρέλαια στον βυθό, Γερμανικές αποζημιώσεις, κεφάλαια Κινέζικα και Ρώσικα που ... κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Χωρίς να χαϊδεύει αυτιά εντοπίζοντας τους φταίχτες πάντα ... μακρυά από μας. Υπερασπιζόμενο αρχές με συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις, χωρίς βαρύγδουπες γενικολογίες, χωρίς ξύλινο λόγο. Χωρίς να "υποχρεωθεί" στο κατεστημένο των ΜΜΕ. Χωρίς υπέρογκη κρατική χρηματοδότηση και χωρίς υποστήριξη από ειδικά συμφέροντα. Χωρίς να υποσχεθεί οτιδήποτε άλλο από σκληρή προσπάθεια για να τα καταφέρουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Ένα Κόμμα που χρειάστηκε να προσφύγει δύο φορές στο ΣτΕ, για να εξασφαλίσει στοιχειώδη χρόνο στα ΜΜΕ. Αναλογιστείτε το για λίγο. Σκεφτείτε το σε σύγκριση μ' αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και τώρα αλλά κι από χρόνια. Στο δικό μου μυαλό αυτό είναι μια επανάσταση. Προτείνω λοιπόν, μην ρίχνετε γιαούρτια στους ανεύθυνους κι ανίκανους πολιτικούς. Ρίξτε τους την ψήφο σας στην κάλπη!

Το χειρότερο έλλειμμα που εντοπίζω ο ίδιος στην Δημοκρατία μας, είναι η νοοτροπία των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Όποια αλλαγή κι αν προτείνεται ή επιχειρείται, βρίσκω ότι σκοντάφτει σ' αυτή την βαθειά ριζωμένη παρεξήγηση των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Με απασχόλησε αυτό σημαντικά. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μια κατηγορία πολιτών που δεν έχουν κεκτημένα δικαιώματα. Αν πρόκειται για απολύσεις στο δημόσιο, κλείνουν οι δρόμοι, γίνεται “χαμός” για την υπεράσπιση των “κεκτημένων δικαιωμάτων”. Αν πρόκειται για μειώσεις μισθών ή συντάξεων, το ίδιο. Ακόμα κι αν αφορούν αργόμισθους πολιτικούς πελάτες. Όταν όμως αυξάνουν οι φόροι, δεν κουνιέται φύλλο, δεν ανοίγει ρουθούνι. Οι φορολογούμενοι είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε κεκτημένα δικαιώματα. Μπορεί το κράτος να μας αφαιρέσει όσο θέλει από το εισόδημά μας, χωρίς καθόλου διαμαρτυρίες.

Αν θέλετε, αυτή φιλοδοξώ να είναι η συνεισφορά μου τόσο στον δημόσιο διάλογο όσο και στον πολιτικό ακτιβισμό. Τα δικαιώματα των φορολογούμενων. Τα διατύπωσα σε ένα κείμενο, και τα υποστηρίζω εδώ κι ένα χρόνο σε ένα ιστολόγιο. Λέγεται taxpayergr, σας προσκαλώ να το δείτε, και να συμμετάσχετε και στις Δράσεις που σας προτείνουμε. taxpayergr μία λέξη. Επισκεφτείτε το.

Με ρωτούν αν είμαστε μνημονιακοί ή αντι-μνημονιακοί. Μα αυτά που προτείνει η Δράση τα προτείνει πολύ πριν το μνημόνιο. Τις μεταρρυθμίσεις που προτείνει ο Στέφανος Μάνος, τις προτείνει εδώ και τριάντα χρόνια. Όπου οι θέσεις της Δράσης συμπίπτουν με τις προβλέψεις του Μνημονίου, δεν είναι η Δράση μνημονιακή, το μνημόνιο είναι ... Δραστικό.

Με ρωτούν ακόμα γιατί λέμε ότι δεν είμαστε πολιτικοί. Λέμε δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί. Πολιτικοί είμαστε! Θέλουμε να επαναφέρουμε το περιεχόμενο στην λέξη που δικαιωματικά έχει, με την παρουσία μας εδώ. Με την δική σας ψήφο, θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή την επαναφορά του νοήματός της, με την παρουσία μας στην Βουλή. Θέλουμε ως πολιτικοί να δημιουργήσουμε τον πολιτικό πολιτισμό που ονειρευόμαστε.

Με ρωτούν αν η Δράση-ΦΙΣ θα μπει στην Βουλή. Βρίσκω κι αυτή την απάντηση πολύ απλή. Αν μπορείτε να την ψηφίσετε χωρίς να είστε βέβαιοι ότι θα μπει, τότε μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι θα μπει.

Με ρωτούν τέλος αν θα εκλεγώ εγώ. Και σ' αυτό η απάντηση είναι εύκολη. Εγώ την υπέρβασή μου την έχω ήδη κάνει. Την προσωπική μου υστεροβουλία την έχω ήδη καλύψει μιλώντας σας εδώ ως υποψήφιος. Σας καλώ να κάνετε κι εσείς την δική σας. Ψηφίστε Δράση – ΦΙΣ. Κάντε κι εσείς την επανάστασή σας στην κάλπη. Γιατί χρειάζονται υπερβάσεις και θα γίνουν μόνο αυτές που θα κάνουμε εμείς.

Λέγομαι Χρήστος Γεωργιάδης, είμαι υποψήφιος στην Β' Αθηνών.

Συμμετέχω στην Δράση!