Αισθανόμουν ανέκαθεν πολύ τυχερός που δεν γνώρισα πόλεμο στην πατρίδα μου σ' ολόκληρη την ζωή μου που, ήδη, δεν είναι μικρή.
Παραμένω τυχερός αναμφίβολα, και μάλιστα πολύ. Μα έχω αρχίσει ν' αναρωτιέμαι μήπως η αίσθηση ότι δεν έχω γνωρίσει πόλεμο είναι λάθος.
Κάθε γενιά μέχρι τώρα έχει τον πόλεμό της. Ο πόλεμος της ανοιχτής φιλελεύθερης κοινωνίας, πατρίδα μου κι αυτή, με την πιο σκοτεινή από τις μορφές της αυταναφορικής σκέψης
"είμαι τόσο πεπεισμένος για το δίκιο μου που αισθάνομαι ότι είναι θεμιτό (ή, ακόμα χειρότερα, καλό, ή ακόμα χειρότερα, ηθική μου υποχρέωση) να καταστρέψω ζωές και μάλιστα μαζικά και μάλιστα άσχετων",
δείχνει να βρίσκεται στην αρχή του, και να πρόκειται να διαρκέσει πολύ. Μήπως τελικά δεν την γλίτωσε ούτε η δική μου γενιά; Μήπως είναι αυτός ο δικός μας πόλεμος;
Θα έχει πολύ άσχημες στιγμές και κρίσιμες, σαν την σημερινή, κι ακόμα πολύ χειρότερες φοβάμαι. Μα για την τελική έκβαση είμαι αισιόδοξος. Η ανθρωπότητα προχωρά μέσα κι από τις υπαναχωρήσεις της που προκαλούν καινούριους αγώνες.
Το ερώτημα ποιός θυσιάζεται σ' αυτούς και ποιός επωφελείται των θυσιών των άλλων που πάντα το εύρισκα τόσο δύσκολο, επανέρχεται πάλι σήμερα τόσο έντονο όσο πάντα και ισχύει στο ακέραιο για όλα τα θύματα των Βρυξελλών, νεκρούς, τραυματίες και τους αγαπημένους τους.
Σε όλους όσους έχουν τώρα να ζήσουν μ' αυτό,
Κουράγιο.
Παραμένω τυχερός αναμφίβολα, και μάλιστα πολύ. Μα έχω αρχίσει ν' αναρωτιέμαι μήπως η αίσθηση ότι δεν έχω γνωρίσει πόλεμο είναι λάθος.
Κάθε γενιά μέχρι τώρα έχει τον πόλεμό της. Ο πόλεμος της ανοιχτής φιλελεύθερης κοινωνίας, πατρίδα μου κι αυτή, με την πιο σκοτεινή από τις μορφές της αυταναφορικής σκέψης
"είμαι τόσο πεπεισμένος για το δίκιο μου που αισθάνομαι ότι είναι θεμιτό (ή, ακόμα χειρότερα, καλό, ή ακόμα χειρότερα, ηθική μου υποχρέωση) να καταστρέψω ζωές και μάλιστα μαζικά και μάλιστα άσχετων",
δείχνει να βρίσκεται στην αρχή του, και να πρόκειται να διαρκέσει πολύ. Μήπως τελικά δεν την γλίτωσε ούτε η δική μου γενιά; Μήπως είναι αυτός ο δικός μας πόλεμος;
Θα έχει πολύ άσχημες στιγμές και κρίσιμες, σαν την σημερινή, κι ακόμα πολύ χειρότερες φοβάμαι. Μα για την τελική έκβαση είμαι αισιόδοξος. Η ανθρωπότητα προχωρά μέσα κι από τις υπαναχωρήσεις της που προκαλούν καινούριους αγώνες.
Το ερώτημα ποιός θυσιάζεται σ' αυτούς και ποιός επωφελείται των θυσιών των άλλων που πάντα το εύρισκα τόσο δύσκολο, επανέρχεται πάλι σήμερα τόσο έντονο όσο πάντα και ισχύει στο ακέραιο για όλα τα θύματα των Βρυξελλών, νεκρούς, τραυματίες και τους αγαπημένους τους.
Σε όλους όσους έχουν τώρα να ζήσουν μ' αυτό,
Κουράγιο.
Η μαρτυρία μου Γεια σε όλους. Είμαι εδώ για να καταθέσω πώς πήρα το δάνειο μου από τον κ. Μπέντζαμιν αφού υπέβαλα αίτηση αρκετές φορές από διάφορους δανειστές δανείων που υποσχέθηκαν να βοηθήσουν, αλλά δεν μου έδωσαν ποτέ το δάνειο. Μέχρι που ένας φίλος μου με εισήγαγε στον κ. Benjamin Lee υποσχέθηκε να με βοηθήσει και πράγματι το έκανε όπως υποσχέθηκε χωρίς καμία καθυστέρηση. Ποτέ δεν πίστευα ότι υπάρχουν ακόμα αξιόπιστοι δανειστές δανείων μέχρι που συνάντησα τον κ. Benjamin Lee, ο οποίος πράγματι βοήθησε το δάνειο και άλλαξε την πεποίθησή μου. Δεν ξέρω αν χρειάζεστε με κανέναν τρόπο ένα γνήσιο και επείγον δάνειο, Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον κ. Benjamin μέσω του WhatsApp +1-989-394-3740 και το email του: 247officedept@gmail.com ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή