Ο ονειροπόλος ξοδεύει τον χρόνο και την ενέργειά του φανταζόμενος τον ιδανικό του κόσμο.
Ο ιδεαλιστής είναι ονειροπόλος που περιμένει ότι ο κόσμος που ονειροπολεί είναι κοντά στον πραγματικό.
Ο κυνικός είναι ο απογοητευμένος, πικραμένος ιδεαλιστής που διαπίστωσε, επιτέλους και αναπόφευκτα, ότι ο κόσμος που ονειροπολεί διαφέρει ουσιαστικά από τον πραγματικό και, αντί να κατηγορεί την δική του ψευδαίσθηση, καταδικάζει τον κόσμο ως ανάξιό του.
Ο ρεαλιστής βλέπει τον κόσμο όπως είναι και τον αποδέχεται ως πραγματικό, έστω κι αν δεν συμπίπτει με τις επιθυμίες του.
Ο ιδεαλιστής είναι ονειροπόλος που περιμένει ότι ο κόσμος που ονειροπολεί είναι κοντά στον πραγματικό.
Ο κυνικός είναι ο απογοητευμένος, πικραμένος ιδεαλιστής που διαπίστωσε, επιτέλους και αναπόφευκτα, ότι ο κόσμος που ονειροπολεί διαφέρει ουσιαστικά από τον πραγματικό και, αντί να κατηγορεί την δική του ψευδαίσθηση, καταδικάζει τον κόσμο ως ανάξιό του.
Ο ρεαλιστής βλέπει τον κόσμο όπως είναι και τον αποδέχεται ως πραγματικό, έστω κι αν δεν συμπίπτει με τις επιθυμίες του.
Ο οραματιστής είναι ταυτόχρονα ρεαλιστής κι ονειροπόλος. Είναι ταυτόχρονα σ' επαφή με το πώς είναι ο κόσμος και με το πώς θά' θελε να είναι. Έχει επίγνωση της διαφοράς ανάμεσα στα δύο και ταυτόχρονα δεν απογοητεύεται απ' αυτήν όπως ο ιδεαλιστής, δεν γίνεται κυνικός. Αντίθετα αναλαμβάνει την ευθύνη να εντοπίσει έναν πραγματικό δρόμο, δηλαδή έναν δρόμο που υπάρχει στον κόσμο όπως είναι, που συνδέει τον πραγματικό κόσμο του τώρα με τον επιθυμητό του μέλλοντος. Είναι αυτός που κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Είναι αυτός που χρειαζόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου