Απάντηση στον Χριστόδουλο Ξηρό

Μην παρεξηγήσεις το ήρεμο ύφος μου. Δεν ενδιαφέρομαι για συνομιλία. Δεν θέλω να ξέρω την ιστορία σου. Σου απευθύνομαι αποκλειστικά για να τοποθετηθώ απέναντι σ' εσένα και τις πράξεις σου. Ως άνθρωπος μπορεί να έχεις τα δίκια σου, όλοι έχουμε κάποια. Δεν σου γράφω όμως για να σε συμπονέσω για την παιδική σου ηλικία, δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή να καταλάβω τον πόνο σου. Μ' ενδιαφέρει να εκδηλώσω τον θυμό μου. Ούτε να προσπαθήσω να σου εξήγήσω ενδιαφέρομαι ή να σε μεταπείσω για οτιδήποτε. Αυτό που θέλω είναι να μην υπάρχει αμφιβολία ότι, ασχέτως πώς βρέθηκες να κάνεις αυτές τις επιλογές, εκ του αποτελέματος δύσκολα βάζω άλλον εχθρό που αντιπαθώ περισσότερο από σένα.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι έχεις δίκιο, η δημοκρατία μας έχει πολλές τρύπες. Κάθε δημοκρατία έχει πάντα, και η δική μας αυτή την εποχή πολύ περισσότερες από τις αναπόφευκτες. Μερικές μάλιστα τόσο μεγάλες που ακόμα και κάποιος με τα δικά σου μυαλά και τα δικά σου εγκλήματα, χωράει για να περάσει ανάμεσα και να βγει από την φυλακή.

Έχεις δίκιο και που μιλάς για προβλήματα. Ναι έχoυμε πολλά προβλήματα. Και το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είσαι εσύ κι η αυτοαναφορική σου παράνοια. Μην το παίζεις ότι νοιάζεσαι για μας ούτε ότι όλ' αυτά τα κάνεις για χάρη μας. Το ξέρουμε καλά ότι τα κάνεις για να αισθανθείς καλύτερα ο ίδιος. Να μας λείπει η "βοήθειά" σου. Μας είναι πολύ σαφές ότι, δήθεν επειδή έχει σοβαρές κακοτεχνίες, θέλεις να γκρεμίσεις το σπίτι μας επάνω στα κεφάλια μας. Θέλουμε δημοκρατία καλύτερη απ' αυτή που κατηγορείς, ναι, εσύ όμως το μόνο που ξέρεις να κάνεις και το μόνο που θέλεις είναι να την καταστρέψεις τελείως.

Αισθάνεσαι ήρωας, το πιστεύω. Γνώριζε όμως ότι εμείς δεν σε βλέπουμε καθόλου έτσι. Ξέρουμε ότι, κατά βάθος, έχεις διαλέξει το εύκολο. Γνώριζε ότι για κάθε ζωή που αφαιρείς εμείς μετράμε τις ευχές που χρειάστηκε για να γίνει, για κάθε ζημιά που κάνεις, τον κόπο που θα χρειαστεί για να επουλωθεί. Βρίσκουμε πολύ δυσκολότερο αυτό που προσπαθούμε εμείς απ' αυτό που στοχεύεις εσύ. Και δεν σε θαυμάζουμε καθόλου. Ξέρουμε το κίνητρό σου ανεξάρτητα από το τι επικαλείσαι. Ότι "κολώνεις" στις δυσκολίες και στα εμπόδια τόσο που το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι να τα γκρεμίσεις όλα για ν' αρχίσεις από την αρχή. Σπουδαίο σχέδιο! Είσαι τόσο αδύναμος που δεν αντέχεις τίποτα λιγότερο από την φαντασίωσή σου και φαντασιώνεσαι επιπλέον ότι χωρίς περιορισμούς από το παρόν θα τα κατάφερνες να την πετύχεις με τα "τέλεια σχέδιά σου" που θα τα σκεφτείς όταν έρθει η ώρα, γιατί τώρα δεν αδειάζεις έχεις ν' ασχοληθείς μ' αυτό που πραγματικά σ' αρέσει, να αφήνεσαι στην ψευδαίσθηση της δύναμης όταν το παίζεις θεός στην δήθεν στοχευμένη μα τελείως τυφλή κι ανούσια μοιρασιά ακραίου ανθρώπινου πόνου. Νομίζεις ότι μας διαφεύγει πως είσαι ικανός μόνο για βόμβες και  ρουκέτες, όχι για χτίσιμο στην πραγματική ζωή. Και πως, αν μας φλομώσεις με "βαθυστόχαστες" ιδεολογικές μπούρδες για το πόσο κακός είναι ο κόσμος μας, λες και δεν μπορούμε να τον αξιολογήσουμε μόνοι μας, δεν θα καταλάβουμε ότι αν είχες την ευκαιρία να τον ξεκινήσεις απ' το μηδέν απλώς θα τον έκανες σαν τα μούτρα σου. Δηλαδή χίλιες φορές χειρότερο.

Έχεις δίκιο και που μιλάς για σύγκρουση. Ναι, βέβαια και θα συγκρουστούμε μαζί σου. Όσο χρειαστεί. Θα κάνουμε τα πάντα για να κρατήσουμε όσο μπορούμε άθικτο αυτό το ατελές θεσμικό μας σπίτι που, μπροστά στην κόλαση που μας επιφυλάσσεις εσύ, μοιάζει ήδη με παράδεισο. Αυτό κυρίως γράφω για να σου πω. Μην αμφιβάλλεις καθόλου. Το ξέρουμε ότι μπορείς να μας πλήξεις. Έχουμε επενδύσει στην ζωή μας, έχουμε την γενναιότητα να έχουμε αναλάβει κινδύνους απέναντι στην ζωή κι απέναντι σε κάποιους σαν εσένα. Μα να ξέρεις ότι είσαι τρομοκράτης στους στόχους μόνο. Στ' αποτελέσματα είσαι απλώς στυγνός δολοφόνος. Τον πόνο που έχεις αφιερώσει την ζωή σου να προξενείς τον έχουμε ζήσει, και θα τον ενσωματώσουμε ξανά αν χρειαστεί. Τον τρόμο που επιδιώκεις όμως, μπορούμε να τον αποφύγουμε. Και θα το κάνουμε πάσει θυσία. Όχι τόσο για να αποτύχεις, όσο για να μην καταστραφούμε. Μα και η δική σου αποτυχία θα είναι κι αυτή μεγάλη ανταμοιβή.

Και στο ραντεβού, μην μας περιμένεις, δεν θα έρθουμε όπου κι αν είναι. Να πας μόνος σου. Ο καθένας έχει την δική του πορεία. Εσύ να γκρεμίσεις ό,τι προλάβεις. Εμείς να χτίσουμε ό,τι μπορέσουμε. Κι απ' αυτά που θα καταστρέψεις, κι από άλλα καινούρια που βλέπουμε στο μέλλον μας. Οι δρόμοι μας δεν συναντιούνται. Θα χαρούμε πολύ να σε ξαναδούμε τότε μόνο που πάλι αυτή η διάτρητη δημοκρατία που χλευάζεις και περιφρονείς θα σε ξαναβάλει στην φυλακή. Για κάποιους σαν εσένα την έχουμε, περισσότερο από κάθε άλλον. Θα ξανασυναντηθούμε στο ίδιο γυαλί μόνο, κι εσύ θα ξανακάθεσαι στο σκαμνί, σε άλλη συνάντηση μην ελπίζεις. Τότε θα έχεις την θέση που επιφυλάσσει μια δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της, σ' εκείνους που δεν σέβονται είτε τους πολίτες της είτε την ίδια. 

Αυτή είναι η μόνη συνάντησή μας που προσδοκούμε μ' ανυπομονησία. Τότε που θα έχουμε πάλι την πολυτέλεια να φανούμε ξανά επιεικείς απέναντί σου. Την ευχαρίστηση να σου δείξουμε, εμείς που αν δίνεις δυάρα για την ζωή μας είναι για να μας την στερήσεις, πόσο πολύ δεν σου μοιάζουμε. Τότε που θα έχουμε την ευκαιρία ν' αποδείξουμε και πάλι ότι η δημοκρατία μας που απαξιώνεις έχει πάντως και κάποιες μεγάλες κατακτήσεις. Που θα σου δώσουμε ακόμα μια ευκαιρία, εν γνώσει μας ότι θα την πετάξεις κι αυτή στα σκουπίδια, ευκαιρία να εκτιμήσεις τον σεβασμό που εμείς δείχνουμε μ' αυτούς τους θεσμούς που προσπαθείς να υποσκάψεις, ακόμα και σ' εκείνους που δεν διαθέτουν για κανέναν και για τίποτα ούτε τον ελάχιστο σεβασμό.